16. Yüzyıldaki Bazı Divân Şairlerinin Şiiri Nitelemek Üzere Kullandıkları Sıfatlar

Authors : Yavuz BAYRAM

Pages : 0-0

View : 19 | Download : 8

Publication Date : 2004-12-31

Article Type : Research Paper

Abstract :Her devirde olduğu gibi, 16. yüzyılda da Divan şairleri, şiir üzerinde düşünmüşler ve bu düşüncelerini zaman zaman şiirlerinde dile getirmişlerdir. Bu anlamda kasidelerin ‘fahriyye’ bölümleri, gazellerin mahlas beyitleri ve divanların dîbâceleri dikkat çekicidir. 16. yüzyıl Divan şairlerinin, şiir için en çok kullandıkları sıfatlar; “‘anberîn, ‘ârî, ‘âşıkâne, âb-dâr, bikr, cân-bahş, dil-âvîz, güher-rîz, hâs, mevzûn, nâzik, pâk, ra‘nâ, rengîn, sûz, şîrîn, şûh, tâze…”dir. Divan şairlerinin bu sıfatları kullanmalarında; “şiir, şair ve sevgili” ile ilgili “teşbih, istiâre, tenâsüp, telmih,” gibi münasebetlerin önemli bir etkisi vardır. Aşağıdaki metinde bulunan örnek beyitlerden de anlaşılacağı gibi, bu münasebetlerdeki sıfatlar, genellikle “köprü vazifesi” insert ignore into journalissuearticles values(vech-i şebeh); görmektedirler.
Keywords : 16 yüzyıl, şiir anlayışı