KÖSTENDİLLİ SÜLEYMAN ŞEYHÎ’NİN MEDÂR-I SÂLİKÂN ADLI ESERİNDEKİ BAZI TASAVVUFÎ GÖRÜŞLERİ

Authors : Mehmet Turan, Veysel Akkaya

Pages : 60-80

Doi:10.58657/batmanakademi.1476309

View : 46 | Download : 39

Publication Date : 2024-06-30

Article Type : Research Paper

Abstract :Sûfîler, ilk dönemlerden başlamak üzere tecrübe ettikleri durumları, kaleme aldıkları eser veya risaleler vasıtasıyla aktarmaya çalıştıklarından tasavvufun Kur’ân ve sünnet çerçevesindeki ahlâkî prensiplerini, sonraki nesillere miras bırakmışlardır. Buna matuf olarak geniş bir coğrafyaya sahip olan Osmanlı devletinde pek çok âlim, ârif, şâir, edip, mütefekkir ve münevverler yetişmiştir. Bu coğrafyada millî ve mânevî kültür mirâsını aktaran önemli âlim, ârif, mürşit ve şahsiyetlerden biri de Köstendilli Süleyman Şeyhî Efendi’dir. Nakşibendî tarikatı ile Ekberî geleneğini şahsında mezceden Süleyman Şeyhî Efendi, 18 ilâ 19. asırlarda Osmanlı’nın bir bölgesi olan Bulgaristan’da yaşayıp ilim ve irfan irşadında bulunmuş ve otuzdan fazla eser kaleme alarak özgün çalışmalar ortaya koymuştur. Bu çalışmalardan biri de Medâr-ı Sâlikân adlı eseridir. Bu eserde, genel olarak Nakşî tarikatının benimsediği ve Süleyman Şeyhî Efendi’nin bazı noktalarda kendine has açıklamalarda bulunduğu tasavvufî görüşler yer almaktadır. Bu bağlamda makalede öncelikle Süleyman Şeyhî’nin hayatı ve eserlerine yer verilmiş, akabinde Şeyhî’nin ele aldığı şu görüşleri seçilerek incelemeye tabi tutulmuştur: Kelimât-ı Kudsiyye, râbıta, murâkabe, teveccüh, letâif ve cezbe.
Keywords : Tasavvuf, Nakşibendilik, Hâcegân, Süleyman Şeyhî, Medâr ı Sâlikan