Yeni Krizler Çağı: Çalışmanın İflası ve Prekarya

Authors : Cem ÖZKURT

Pages : 111-122

View : 15 | Download : 15

Publication Date : 2018-12-28

Article Type : Research Paper

Abstract : Batı modernliği üç asra yakın tarihsel sürecinde bilimsel/teknik bilgi, sermaye ve siyasal yönetimin  birbirlerinden  ayrımlanabilen dönüştürme kapasitelerini bir potada eriterek sanayi kapitalizmini inşa etmeyi başarmıştı. Bu büyük dönüşüm, sadece Ada ve Kıta Avrupası’nda değil, tüm dünyada tarihsel boyutlu ve makro düzeyli değişimler gerçekleştirdi. Sanayi kapitalizminin dönüşüm gücü, merkez ülkelerde (özellikle İngiltere ve Fransa ) uzun erimde, geniş kitlelere avantajlar sağladığı gibi, özellikle sosyal hizmetler alanında gerçekleştirilen olumlu girişimlerle gündelik yaşantıyı da pozitif yönde etkiledi. Refah devleti, ulus-devlet nosyonuyla, geniş toplumsal kesimlere “ yurttaşlığı“  yeni bir modern aidiyet türü ve seküler bağlılık aktı olarak sundu. Devasa üretim bantlarında   proleter statüsü kazanan kitleler, sağlık hizmetlerinden yararlanmaya, küçük ölçekli tüketim süreçlerine katılmaya ve mülkiyet edinme girişimlerinde bulunmaya başlayarak,  gündelik pratiklerde standartlarını yükseltmeye yönelik eğilimler sergilediler. Ancak 20. yüzyıl,  refah devleti efsanesinin çöküşe geçtiği bir dönem olarak öne çıktı. Özellikle 1970 sonrası dönem, Batı kapitalizminin göreceli daralma sürecinin başlangıcı ve üretim toplumundan tüketim toplumuna geçişin kritik dönemeci olarak genel kabul gördü. Bu makale, Batı kapitalizmi içerisinde post-fordist dönem olarak tanımlanan 1970 sonrası süreçte, esnek üretim modellerinin çalışma etiğinde yarattığı yıkıcı etkileri  ve yeni bir eğreti sınıf olarak betimlenen “ prekarya “ gerçekliğini, klasik ve çağdaş toplum bilimcilerinin kuramları ve kavramsal çerçeveleri bağlamında  tartışmayı amaç edinmektedir.
Keywords : Refah Devleti, Çalışma