OSMANLI DEVLETİ’NDE ENGELLİLER İÇİN KULLANILAN TABİR, LAKAP VE SIFATLAR

Authors : Kamuran ŞİMŞEK

Pages : 728-740

View : 18 | Download : 18

Publication Date : 2018-01-01

Article Type : Research Paper

Abstract :Bu çalışmada, Osmanlı Devleti’nin bünyesinde yaşayan engelliler için kullanılan çeşitli lakaplar ve tabirler hakkında bilgi verilecektir. Osmanlı toplumu, engelli ve engellilik durumunu anlatmak için çok geniş bir kelime hazinesi kullanmıştır. Kişinin engel durumunu belirtmek için bazen genel, bazen de özel ifadelere yer verilmiştir. Hatta bu ifadeler bazen kişinin ve daha sonraki yıllarda sülale adlarıyla özdeşleşmiştir. Kişinin isminin önüne engel durumu getirilerek adeta ona bir kimlik kazandırılmıştır. Yani kişi sahip olduğu engel durumuyla toplumda tanınmıştır.    Osmanlı arşiv belgelerinde, genel anlamda engellilik durumunu anlatmak için sakat , alîl , ma’lûl , ma’lûlîn , amel-mânde gibi tabirler kullanılmıştır.  Görme, işitme, konuşma, yürüme ve vücudunun herhangi bir organının olmaması gibi fiziksel engeli olanlar ile zihinsel engeli bulunan kişiler için ayrı ayrı ve özel tanımlamalarda bulunulmuştur. Çalışmada bu tanımlamaların neler olduğu ve bu tabirlerin kökenleri tespit edilip ayrıntılı şekilde bilgi verilmesi amaçlanmaktadır. 
Keywords : Osmanlı Devleti, Engelli, Lakap, Tabir