VAKIFLAR KANUNUNUN MAHLÛLİYETE İLİŞKİN 17. MADDESİNİN MÎRÎ ARAZİNİN AŞAR VE RÜSUMUNUN VAKFEDİLDİĞİ GAYRİSAHİH VAKIFLARDA UYGULANMASI SORUNU

Authors : Mahmud Esad Kalıpçı

Pages : 481-507

Doi:10.57083/adaletdergisi.1573662

View : 50 | Download : 125

Publication Date : 2024-10-25

Article Type : Research Paper

Abstract :5737 sayılı Vakıflar Kanununun 17. maddesinde icareteynli ve mukataalı vakıf taşınmazların mahlûl olmaları durumunda vakıflarına dönecekleri açıkça öngörülmüş iken, bazı yargı kararlarında vakfın türü ve niteliği hususu göz önünde bulundurulmadan, her türlü vakıf taşınmazın vakfa döneceği yönünde hüküm kurulmaktadır. Oysa taşınmazın vakıf ile ayna müteallik bir ilişkisinin bulunmadığı, ayn mülkiyetinin vakıfta değil de devlette olduğu mîrî arazinin aşar ve rüsumunun vakfedildiği gayrisahih vakıflarda, mutasarrıf veya maliklerinin mirasçı bırakmadan ölmeleri ya da gaiplikleri gibi durumlarda, taşınmazın vakfa dönmesi değil, Hazineye intikali söz konusu olmalıdır. İşte bu makalede, eski vakıflara ilişkin mahlûliyet meseleleri açısından vakfın türü ve niteliğinin önemi hususu merkeze alınarak mîrî arazinin aşar ve rüsumunun vakfedildiği gayrisahih vakıflar açısından 5737 sayılı Vakıflar Kanununun 17. maddesinin uygulanmasına ilişkin bazı sorunlar, tarihsel arka plan da gözetilerek ele alınacaktır. Uygulamadaki sorunun temel sebepleri ortaya konularak olması gerekene dair bir değerlendirme yapılacaktır. Böylelikle eski vakıf hukukuna ilişkin uygulamanın iyileştirilmesine katkı sağlanması umulmaktadır.
Keywords : Osmanlı vakıf hukuku, vakıf, eski vakıflar, sahih vakıf, gayrisahih vakıf, icareteyn, mukataa, mahlûliyet, Vakıflar Kanunu madde 17