TÜRK İŞ HUKUKUNDA SENDİKAL AYRIMCILIK YASAĞI VE ILO\\\'NUN MEVZUATIMIZA YÖNELİK GÖZLEMLERİ

Authors : Atike Eda Manav Özdemir, Beyza Aydin

Pages : 789-820

Doi:10.57083/adaletdergisi.1676928

View : 56 | Download : 109

Publication Date : 2025-04-17

Article Type : Research Paper

Abstract :Sendikal ayrımcılık, çalışanların sendikal faaliyetlere katılmaları veya sendika üyesi olmaları nedeniyle maruz kaldıkları haksız ve adil olmayan muameleler olarak tanımlanmaktadır. Türk iş hukukunda, başta Anayasa, 4857 sayılı İş Kanunu ve 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu olmak üzere çeşitli yasal düzenlemelerle sendikal haklar güvence altına alınarak, sendikal ayrımcılık yasaklanmıştır. Sendikal ayrımcılık yasağının ihlali halinde işçiler bakımından sendikal tazminat hakkı düzenleme altına alınmıştır. Uluslararası Çalışma Örgütü’nün (ILO) sendikal ayrımcılığı yasaklayan düzenlemeleri, işçilerin haklarını koruma ve çalışma hayatında adaleti sağlama açısından büyük bir öneme sahiptir. ILO, sendikal ayrımcılığı önlemek amacıyla özellikle 87 Sayılı “Sendika Özgürlüğü ve Örgütlenme Hakkının Korunması Sözleşmesi” ve 98 Sayılı “Örgütlenme ve Toplu Pazarlık Hakkı Sözleşmesi” aracılığıyla üye devletlerin ulusal mevzuatlarını bu standartlara uyumlu hale getirmelerini teşvik etmektedir. Sözleşme ve Tavsiye Kararlarının Uygulanmasına İlişkin Uzmanlar Komitesi ve Sendika Özgürlüğü Komitesi ülkelere yönelik raporlar hazırlamakta ve gözlemlerini ifade etmektedir. Bu kapsamda, sendikal ayrımcılığa karşı etkin bir korumanın sağlanabilmesi için mevzuatta koruyucu düzenlemelere yer verilmesi, ayrımcılığa ilişkin şikayetlerin hızlı, tarafsız, erişilebilir ve etkili şekilde ele alınmasını sağlayacak yöntemlerin belirlenmesi, önleyici ve düzeltici mekanizmaların kurulması ve kanunlarda caydırıcı, etkili yaptırımların öngörülmesi gerekmektedir.
Keywords : Sendikal ayrımcılık, sendika üyeliği, sendikal faaliyet, sendikal hak, ILO, Uzmanlar Komitesi