Hypermobility in Turkish schoolchildren: Musculoskeletal pain, physical activity, balance, and quality of life

Authors : Zahide EKİCİ TEKİN, Gülçin OTAR YENER, Hande ŞENOL, Bilge BAŞAKCI ÇALIK, Selcuk YUKSEL

Pages : 403-409

Doi:10.16899/jcm.1067861

View : 22 | Download : 11

Publication Date : 2022-03-15

Article Type : Research Paper

Abstract :Amaç Eklem hipermobilitesi, aşırı eklem hareket aralığını tanımlamak için kullanılan bir terimdir ve semptomatik olabilir. Bu çalışma öncelikle sağlıklı okul çocuklarında eklem hipermobilitesinin prevalansını belirlemeyi ve ikinci olarak hipermobilite ile ağrı, fiziksel aktivite, eklem yaralanması, yaşam kalitesi ve denge arasındaki ilişkiyi belirlemeyi amaçlamıştır. Gereç ve Yöntem Bu kesitsel çalışmada, 8-15 yaşları arasındaki 737 okul çocuğunun eklemleri hipermibilite açısından Beighton skoruna göre incelendi. Beighton skoru 6 eklem ve üzeri ise jeneralize eklem hipermobilitesi, 1 ile 5 arasında ise lokalize eklem hipermobilitesi, puan 0 ise hipermobil olmayan olarak kabul edildi. Katılımcılar ağrı, denge, fiziksel aktivite ve yaşam kalitesi için anketler veya testler kullanılarak değerlendirildi. Bulgular Katılımcıların 350'si (%47,5) erkek, 387'si (%52,5) kadın ve ortalama yaşları 11,47 ± 1,3 (8-15) yıldı. Jeneralize eklem hipermobilite prevalansı %13,4 idi. Çocukların %65,9'unda lokalize hipermobilite ve %20,6'sında hipermobilite olmadığını gözlemledik. Çocuklarda en sık ağrı lokalizasyonları boyun (%15,9), bel (%13,7), üst sırt (%10,6), omuzlar (%10,2) ve dizler (%7,9) idi. 8-15 yaş arası çocuklarda ağrı ve hipermobilite arasında anlamlı bir ilişki yoktu. Sonuç Jeneralize eklem hipermobilitesi olan çocuklar diğer gruplara göre daha genç, daha kısa ve daha inceydi. Ayrıca okul çağındaki Türk çocuklarında hipermobilite varlığının ağrı, yaşam kalitesi, fiziksel kapasite ve denge açısından fark yaratmadığını gözlemledik.
Keywords : Denge, yaralanma, eklem hipermobilitesi, ağrı, yaşam kalitesi, fiziksel aktivite