TEK PARTİLİ DÖNEMDE DİN EĞİTİMİ

Authors : Muzaffer DENİZ

Pages : 50-71

Doi:10.31457/dased.903438

View : 16 | Download : 25

Publication Date : 2021-06-21

Article Type : Research Paper

Abstract :1920’li yıllarda Osmanlı Devleti yıkılmış, yerine Türkiye Cumhuriyeti kurulmuştu. Cumhuriyetin kurulması bir devrimdi. Bu devrimle Osmanlı dönemine ait bazı kurumlar tarihe karışmış ve bazılarının yerine yeni yapılar hayata geçirilmişti. Bu değişikliklerden günümüzde de tartışılmaya devam edileni din sahasında yapılan değişikliklerdir. Din eğitimi, toplumsal hayatta Osmanlı dönemindeki önem ve yerini Cumhuriyetin ilk yıllarında/devrim yıllarında/tek partili dönemde koruyamaz. Yapılan değişikliklerden en çok öne çıkanlar; medreselerin kapatılması, tekkelerin kapanması, okullarda din dersi okutulmasına son verilmesi ile imam hatip okulları ve ilahiyat fakültesinin faaliyetlerinin sona ermesidir. Bu değişikliklere din ile ilişkilendirilen ve kutsallık yüklenen Arap alfabesinin terkedilerek, yerine Latin alfabesinin kabul edilmesi de eklenebilir Bununla birlikte tek partili dönemin sonlarına doğru din eğitimi tekrar hayata geçirilir. Bu durum bir çelişki gibi görünse de temelinde değişen iç ve dış dinamiklerin sonucu olarak tarihte yerini alacaktır. Tabii ki yöneticilerin tavrı da bu gelişmede önemli bir etkendir. Yukarıda bahsedilenler genelde Cumhuriyet dönemi eğitim tarihi çalışmalarında yer almaktadır. Ancak Atatürk’ün tutumu konusuna ya değinilmemekte ya da önyargılı olarak değerlendirmelerde bulunulmaktadır. Ayrıca Kur’an kursları konusuna hemen hiç yer verilmemektedir. Bununla birlikte tek partili dönem ile çelişkili bir durum yaratan, yaygın eğitim kurumu “Kur’an kursları” ile halka din eğitimi verilmesi dikkat çekmektedir. Bu çalışmada özellikle bu iki konu incelenecektir.
Keywords : Türkiye Cumhuriyeti, Tek Partili Dönem, Din Eğitimi