Ali Hıbrî Efendi ve Havâssu’l-Kur’ân Tarzında Bir Eseri: Şifâü’l-Ebdân

Authors : Fatma Zehra Donat

Pages : 153-175

Doi:10.21054/deuifd.1446308

View : 102 | Download : 76

Publication Date : 2024-06-28

Article Type : Research Paper

Abstract :Kur’ân-ı Kerîm’in arkasındaki gizli sırlar saymakla bitmez. İslâm âlimleri Kur’ân-ı Kerîm’in belli bir tertip üzere okunmasıyla Kur’ândaki bazı havâslara nail olabileceğimizi dile getirmektedir. İslamiyetten önce ve sonra insanlar maddi manevi hastalıklarına şifâ olması için farklı tıbb-i nebevî yöntemlerini denemişlerdir. İslamiyetten sonra yüce kitabımız Kur’ân-ı Kerîm’in içindeki ayetlerin, surelerin ve esmâü’l hüsnâların dua niyetiyle okunması onun bizim için eşsiz bir kaynak olduğunu göstermektedir. Bu doğrultuda havassü’l kur’ân eserleri yazılmıştır. İnsanların tüm bedeniyle, psikolojik olarak inanarak duada bulunmasının hasta kişiye yüksek bir umut ve moral olduğu ileri sürülmektedir. 17. asır Osmanlı âlimlerinden Ali Hıbrî Efendi’nin “Şifâü’l-ebdâni’l-merzâ fî sırri menâfi’l-Kur’âni’ş-Şerîfi ve’l-esmâi’l-hüsnâ” adlı eseri, havâssu’l-Kur’ân tarzında yazılmış bir eseridir. Bu çalışmamızda Kur’ân-ı Kerîm’in şifâ kaynağı olması bakımından havâssu’l-Kur’ân’ın ne olduğu, bu alanda yazılan eserlerin neler olduğu araştırılmış, Ali Hıbrî Efendi’nin hayatı ve eserleri hakkında bilgi verilmiş, “Şifâü’l-ebdân” adlı eseri tanıtılmış ve eserin muhtevâ incelemesi yapılmıştır.
Keywords : Havâss, Havâssul Kurân, Ali Hıbrî Efendi, Şifâ, Duâ