Çocuk Oyun Alanlarının Ebeveynler Açısından Değerlendirilmesi (Gaziantep İli Örneği)

Authors : Hasan Kaya, Fikret Alıncak

Pages : 67-83

Doi:10.52974/jena.1499332

View : 63 | Download : 82

Publication Date : 2024-12-30

Article Type : Research Paper

Abstract :Oyun; çocuğun dünyayı tanımasına, anlamlandırmasına ve keşfetmesine yönelik eğlence amaçlı yapılan etkinlikler olarak karşımıza çıkmaktadır. Çocukların kendilerini tanımalarında ve ifade etmelerinde oyun oldukça önemlidir. Özellikle oyun alanlarının çocukların gelişimi açısından en verimli araçlardan birisi olduğunu söyleyebiliriz. Bu çalışmanın amacı çocuk oyun alanlarının ebeveynler açısından değerlendirilmesidir. Araştırmanın evrenini Gaziantep ili içerisinde farklı alanlarda yer alan oyun alanlarını kullanan çocukların ebeveynleri, örneklem grubunu ise gönüllülük esasına dayalı olarak seçilen 201 (128 kadın, 73 erkek) ebeveyn oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Ulaş ve Ayan (2016) tarafından geliştirilen, geçerlik ve güvenirlik analizleri yapılmış olan “Çocuk Oyun Alanları Değerlendirme Ölçeği (ÇOADÖ)” kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 22.0 programı kullanılmıştır. Normallik sınaması için Kolmogorov-Smirnov testi, homojenlik sınaması için Levene testi uygulandı. Normal dağılım göstermeyen veri setleri için çarpıklık ve basıklık değerleri kontrol edildi ve ±2 değeri içinde olan veri setlerinin normal dağılım gösterdiği kabul edildi. Veriler; aritmetik ortalama ve standart sapma olarak sunuldu. Verilerin Kolmogorov-Smirnov testi sonuçlarına ve veri sayısına bakılarak uygun olan test yöntemleri belirlendi. Verilerin bağımsız değişkenlere bağlı farklılaşma düzeyini değerlendirmek için iki bağımsız grup ortalamaları arasındaki karşılaştırmalarda, bağımsız örneklem t-testi; ikiden fazla bağımsız grup ortalamalarının analizinde ise tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanıldı. Farklılığın hangi uygulamada olduğunun belirlenmesi için LSD düzeltme testi uygulandı. İstatistiksel sonuçlar %95 güven aralığında ve p<0.05 anlamlılık düzeylerinde değerlendirildi. Araştırma sonucunda ebeveynlerin oyun alanlarının yeterliliğinin yaş, cinsiyet, medeni durum, eğitim durumu, meslek grubu ve çocuk sayısı değşkeni açısından anlamlı bir farklılık olmadı görülmüştür. Ebeveynlerin oyun alanlarının yeterliliği ile oyun alanlarını kullanma sıklığı değişkeni açısından ölçeğin hijyen ve aydınlatma yeterliliği, donanım yeterliliği, güvenlik ve işlevsellik yeterliliği ve oyun alanlarının yeterliliği alt boyutlarında anlamlı farklılık olmadığı, genel yeterlilik alt boyutunda ise oyun ve rekreatif alan kullanma sıklığı ortalaması yüksek olan gruplar lehine anlamlı farklılığın olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
Keywords : Çocuk, Oyun alanı, Ebeveyn.