Klasik Dönem Osmanlı Hukukunda Zorunlu Bilirkişilik

Authors : Ahmet Kılınç

Pages : 39-70

Doi:10.60002/ebyuhfd.1461331

View : 126 | Download : 112

Publication Date : 2024-06-28

Article Type : Research Paper

Abstract :Çalışma, kuruluş döneminden Tanzimat dönemine kadar olan süre içerisinde Osmanlı hukukunda gözlemlenen zorunlu bilirkişilik kurumunu incelemektedir. Zaman dilimi olarak klasik döneme odaklanılmıştır. Ülkedeki genel çerçeveyi gözlemlemek için tek bir yer değil mevzu ile ilgili bilgiye ulaşılan tüm bölgeler kapsam dâhilinde tutulmaktadır. Çalışma, vardığı neticeler, incelediği zaman dilimi ve bilirkişiliğin “zorunlu tutulduğu iddiası” ile nispeten özgün bir karakteri haizdir. Varılan neticeleri şu şekilde sıralamak mümkündür: Zorunlu bilirkişilik, kadının hüküm kurarken “mutlaka” bilirkişiye başvurması gerektiği, aksi halde hükmünün geçerli olmayacağı manasını taşımaktadır. Zorunlu bilirkişilik ile bilirkişi görüşlerinin “takdiri delil” olması birbirine tezat teşkil etmemektedir. Fıkıh kitapları, fetva mecmuaları gibi şer’i kaynaklar ve kanunname, buyruldu gibi örfi kaynaklardan yola çıkarak; ayıplı mal, sınır uyuşmazlıkları, narh, hayvan sahibinin hukuki sorumluluğu, tapu hakkının belirlenmesi konularında bilirkişiye başvurunun zorunlu olduğu anlaşılmaktadır. İki tür zorunlu bilirkişilik uygulaması mevcuttur. “Esasa ilişkin zorunlu bilirkişilik”te, uyuşmazlığın konusuna göre kadının mutlaka bilirkişiye başvurması söz konusudur. Bu konuda uygulamada en sık görülen konu ayıplı kölelerde karşımıza çıkmaktadır. “Usuli zorunlu bilirkişilik”te, Dîvân-ı Hümâyun veya diğer üst yargı mercii, kadıya vakanın bilirkişiye başvurarak çözümlenmesini direktife etmektedir. Zorunlu bilirkişilik ile ilgili hukuk kuralları ile pratiğinin klasik dönem Osmanlısında kural olarak uyumlu olduğu gözükmektedir. Netice itibariyle zorunlu bilirkişilik, hızlı ve güvenilir adalete ulaşmaya destek olması potansiyeli ile günümüzde dahi başvurulabilecek bir yöntem olarak zikredilebilir.
Keywords : Bilirkişilik, Zorunlu bilirkişilik, Ehl i hibre, Ehl i vukuf, Dîvân ı Hümayûn, Kadı Sicilleri, Klasik Dönem, Osmanlı hukuku