YÜKSEK RÖNESANSTAN ÇAĞDAŞ DÖNEME,FİGÜRÜN MEKAN İÇERİSİNDEKİ KONUMU

Authors : Hüseyin ÖZNÜLÜER

Pages : 160-176

View : 15 | Download : 9

Publication Date : 2019-06-30

Article Type : Research Paper

Abstract :  “ Sanat insanlığın var oluşu ile başlar”  İnsanlığın çıkışından günümüze değin hangi bin yılda ya da çağda olursa olsun o günün koşullarını en iyi ifade eden ve günümüze aktaran en önemli unsur Sanat’tır. Belki sanatın görevini yazının bulunması ve kullanılması devralmış olsa da görsel olarak sanat hala her yüzyılı ifadelendirmektedir.  Mağara duvarlarında masumane tavrı ile ortaya çıkan sanat bir çocuğun gelişimi gibi binlerce yıl süren emekleme sürecinden sonra Rönesans’la birlikte ayağa kalkmış ve günümüze değin koşar adımla ilerlemiştir. Bir dönem dinsel anlatılara daha sonrada aristokrasiye hizmet etmiş olan sanat, zaman ilerledikçe kendine has kimliğini edinmeye başlayarak bilimle yan yana yürümüştür. Sanattaki en teknik bilimsellik olan resim yüzeyinde figürün dağılımı hususunda en doğru yerleştirmenin yapılabileceği perspektifte bunlardan biridir.  Sanatın ustaları sayesinde Yüksek Rönesans’a kadar resim yüzeyindeki bütün bilimsellikler tamamlanmıştı. Bu dönemden sonra gelen sanatçılar artık bilimsellik kurallarına başkaldırmaya başlamıştılar. Sanat eserinin konusunu sadece toplumsal olayların yanı sıra sanatçının iç dünyası da belirlemeye başlıyordu. Artık sanatçı bilimsel perspektifin kurallarını fazla önemsemiyor tuval yüzeyine figürlerini özgürce yerleştiriyor ve kendince kurallar oluşturuyordu.  Bu çalışmada figürün resim sanatında tablo içerisindeki seyri ele alınmıştır. Figürler iki boyutlu düzlemdeki yeri Yüksek Rönesans’ta neredeydi günümüz sanatında nerede olduğudur.
Keywords : Perspektif, figür, mekan