ARISTOTELES FELSEFESİNDE LİSAN KULLANIMININ UYLAŞIMSALLIĞI

Authors : Kadir KÜTÜKOĞLU

Pages : 123-138

Doi:10.53844/flsf.932688

View : 21 | Download : 14

Publication Date : 2021-12-09

Article Type : Research Paper

Abstract :Aristoteles’in insana ait olan lisan ile doğal dil arasında yapmış olduğu ayrımın önemi nedir? Bu ayrım, onun dil felsefesinde ve genel anlambilim tarihinde nasıl bir rol oynar? İlkin, lisanın bir grup simge vasıtasıyla uylaşımsal olarak ayırt edici özellikte olan girift bir birlik olduğu dile getirilebilir. Birtakım temel çeşitlemelere karşın, Aristoteles’in simgeler teorisi, konuşulan seslere dayalı bir iletişim aracı olarak ruhta içkin olan etkilenimlerin sembolleriyle bağlanak halindedir. Aristoteles, gözlemlerinden hareketle, diğer hayvanların sadece acı ve haz verici şeyleri belirtmek için seslerle iletişim kurabildiğini, ancak yalnızca insanların uylaşım sayesinde, iyi ve kötü olanı, doğru ve yanlış olanı görünür kılmak için lisan kullanabildiğini ileri sürer. Bu açıdan bakıldığında, lisanın insana özgü yapay bir model veya bileşik bir yapı olduğu anlaşılabilir.
Keywords : Aristoteles, uylaşım, lisans, sözcük, simge, sembol