Let us “Bear Very Much Reality:” T. S. Eliot’s Outsider in “Burnt Norton”

Authors : Gülşah GÖÇMEN

Pages : 122-129

Doi:10.21547/jss.599542

View : 19 | Download : 14

Publication Date : 2019-12-31

Article Type : Research Paper

Abstract :T.S. Eliot’ın Dört Kuartet (1942) eserinin ilk bölümü olan “Burnt Norton” (1935), özellikle hayat, zaman, ölüm veya sonsuzluk gibi temel kavramlara odaklanarak, şairin modern çağdaki insan hâlinin karmaşıklığına yönelik sorgulayıcı yaklaşımını yansıtır. Bu gibi kavramları varoluşsalcı bir incelemeye tâbi tutan Eliot, Kuartet ’ı  müzikal bir kompozisyon analojisi olarak tasarlar. Ton ve şiirsel formundaki çeşitlilik ile yaşam, zaman, sonsuzluk veya hafıza gibi konulara olan ritmik takıntısıyla “Burnt Norton,” bu kompozisyonun ilk parçası olarak, Eliot’ın tüm eserde görülen şiirsel müzikalitesinin ilk notalarını oluşturur. Bu makalenin amacı, şiirin konuşan kişisini varoluşsal felsefenin bir arketipi olan Yabancı olarak kabul edip, şiirde dile getirilen söz konusu modernist arayışları incelemektir. İngiliz filozof/yazar Colin Wilson, özellikle Yabancı figürünün temel özelliklerini belirleyerek kıtasal varoluşsal felsefesinin gelişimine katkıda bulunur. Bu makalede, Wilson’ın analitik eseri Yabancı (1956) şiirin konuşan kişisini bir Yabancı olarak karakterize etmek için kuramsal bir çerçeve oluşturur. Öncelikle “Burnt Norton” şiirinde görüldüğü üzere, Kuartet ’ın konuşan kişisinin gerçeği keşfetmek ya da bunun olasılığını reddetmek gibi benzer temel varoluşsal sancıları vardır. Dizelerde bir insanın gerçeği anlamak için herhangi bir anlamlı çabası olmaksızın o gerçeğe ne kadar “katlanacağını” sorgular ve okuyucuya birer Yabancı olarak modern yaşamdaki yerlerini reddettiren kendi eksik cevaplarını bulmak için çağrıda bulunur.  
Keywords : T S Eliot, Burnt Norton, Colin Wilson, Yabancı, modernizm, varoluşsalcılık