Is the Semantics-Pragmatics Distinction a Stipulative Distinction?

Authors : Mustafa POLAT

Pages : 885-904

Doi:10.21547/jss.736037

View : 20 | Download : 15

Publication Date : 2020-07-01

Article Type : Research Paper

Abstract :Dilbilim ve felsefede; dil çalışmasındaki iş bölümü, genellikle her biri tipik olarak söz konusu dilin -formel veya doğal- tamamlayıcı fakat farklı yönlerini temsil eden sözdizim, anlambilim ve edimbilim temel üçlüsü üzerinden şematize edilir. Bu yönler, görünürde, söz konusu dilin yapısını bu dildeki farklı dilsel roller ve bunların açıklayıcılık işlevleri üzerinden şematik olarak temsil ederek bize metodolojik bir kolaylık sağlarlar. Böylelikle, temel üçlü genellikle doğal ve formel dillerin şematik bir şekilde nasıl tahlil edileceğini veya edilmesi gerektiğini göstermek için öne sürülür. Temel üçlüyü kabul etmek dillerin tahlili için bazı metodolojik kolaylıklar sunsa dahi temel üçlünün geçerliliği anlambilim-edimbilim ayrımının nasıl temellendirileceği sorusuyla son yıllarda sıklıkla zorlanmıştır. Bundan dolayı, dayandığı varsayımlar düşünüldüğünde bu ayrımın temel üçlü ile ilişkisinde teorik olarak ne kadar desteklenebileceği cevaplamaya değer olmuştur. Eğer ki ayrım temellendirilemezse, bu ayrım keyfi bir şematik gösterimdeki keyfi bir ayrım olarak sunduğu metodolojik kolaylıktan başka bir önem taşımaz. Bu makalede; temel üçlünün altında yatan varsayımları, anlambilim-edimbilim ayrımının sağlam temellendirilmiş bir ayrım olmaktansa keyfi bir ayrım olduğu mealinde tartışacağım.
Keywords : anlambilim, edimbilim, temel üçlü, dil felsefesi, dilbilim felsefesi