التناسب وأثره في تفسير القرآن الكريم [سورة الضحى أنموذجاً]

Authors : Muhammed ELNECER

Pages : 328-351

Doi:10.53683/gifad.1001355

View : 15 | Download : 13

Publication Date : 2022-01-15

Article Type : Research Paper

Abstract :Âyet-i Kerîme’deki ifadesiyle “Apaçık bir Arapça” olan Kur’ân-ı Kerîm, tüm edebî metinlere ve dil uzmanlarına daha da ötesi bütün insan ve cinlere meydan okuyarak, önce bu kitabın benzerinin, daha sonra bu kitaptan on suresinin benzerinin ve daha sonra ise tek bir suresinin dahi benzerinin ortaya konulamayacağını beyan etmiştir. Bu açıdan Kur’ân-ı Kerîm Arap dilindeki üslubu, belagatı ve anlam derinliğiyle mucize kabul edilmiştir. Günümüze kadar olan zaman diliminde Kur’ân’ın mucizevî yönü hakkında pek çok eser kaleme alınmış ve âlimler tarafından bu yönler açıklanmaya çalışılmıştır. Bu konuyu inceleyen bazı alimlerin kelimelerin anlamlarıyla lafızlar arasındaki bağlantıya dikkat çektikleri, yine sure adıyla âyetler arasındaki ilişki kurdukları ve hatta sure tertibinin dahi mucize mefhumu içerisinde değerlendirdikleri görülmektedir ki bu tür çalışmalara zamanla Tefsir terminolojisinde “tenâsüp” adı verilmiştir. Tenâsüp konusunda Abdulkahir el-Cürcânî, Zamahşerî ve Râzî gibi büyük Arap dili uzmanları eserler yazmış ve konuyu etraflıca tartışmışsa da konunun önemi ve günümüz dünyasındaki yansımaları açısından yeni çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır. Bu makalede ed-Duha suresi tenâsüp açısından incelenerek bu konuya katkı sunulmaya gayret edilmiştir.
Keywords : Tefsir, Belagat, Tenâsüp, ed Duha, Suresi, Mucize