Deleuze’ün Stoacılığı: Bağlılık ve/veya Ayrılık

Authors : Melike MOLACI

Pages : 193-206

Doi:10.32600/huefd.703295

View : 12 | Download : 12

Publication Date : 2021-06-30

Article Type : Research Paper

Abstract :Platonculuk olarak adlandırdığı Batı metafiziğini içkinlik ve farkı temele alan felsefesi aracılığıyla eleştiren ve felsefi yönelimini “Platonculuğu tersine çevirmek” olarak ifade eden Deleuze, düşüncelerini temellendirirken sıklıkla felsefe tarihinden örneklere başvurur. Deleuze felsefe tarihinin ayrıksı filozoflarına ilişkin monografilerinde “Platonculuğu tersine çevirmek” yönelimini bulur ve bu yönelimin başlangıcının izini sürer. Deleuze’e göre bu yönelim ilk kez, Platonculuğu ilk ve radikal bir biçimde tersine çeviren Stoacılıkta bulunur. Deleuze’e göre Stoacılar, “bedensizler kuramı” ,“çifte nedensellik anlayışı” ve “yeni filozof imgesi” ile bu tersine çevirişi gerçekleştirmişlerdir. Deleuze açısından Stoacılık, tekillik, içkinlik ve fark üzerine tesis edilebilecek bir ontolojinin belki de ilk örneğini sunması bakımından değerli görünmektedir. Felsefesini “Platonculuğu tersine çevirmek”e vakfetmiş olan Deleuze’ün Stoacılığa dair bu iddiaları, tartışılmaya değer görünmektedir. Bu bağlamda bu çalışmada ilkin Deleuze’ün Stoa felsefesine özgü bulduğu bu üç yenilik ele alınacak, ardından bu yenilikler Stoacı metinlerle karşılaştırılarak Deleuze’ün Stoacılığa bağlılığı ve/veya ondan ayrılığı tartışılacaktır. Böylece Deleuze’ün Stoacılık yorumunun aslına uygun olup olmadığı değerlendirilerek Stoacılığın farkı, tekilliği ve içkinliği temele alan bir ontoloji sunup sunmadığı ortaya konulmuş olacaktır.
Keywords : Deleuze, Stoacılık, Platonculuk, Bedensizler, Nedensellik, Bilgelik