AKADEMİSYENLERDE GÖÇ ETME NİYETİ: ERZURUM İLİ ÖRNEĞİ

Authors : Adnan KÜÇÜKALİ

Pages : 588-608

Doi:10.31199/hakisderg.471253

View : 17 | Download : 12

Publication Date : 2018-12-30

Article Type : Research Paper

Abstract :Türkiye'de iç ve dış göçler, daha ziyade 20. Yüzyılın ikinci yarısından itibaren yaşanmıştır. 30 Ekim 1961 tarihinde Türkiye ile Almanya arasında imzalanan İşgücü Alımı Anlaşması’yla dış göç gündeme gelmiş, diğer taraftan ülkemiz 1950'li yıllardan günümüze değin süreklilik gösteren bir periyotta iç göç hareketine de sahne olmuştur. Başta Doğu ve Güney Doğu Anadolu ile Karadeniz bölgesinde bulunan vilayetler olmak üzere ülkenin doğu ve iç kesimlerinde yer alan şehirler her geçen gün İstanbul, Ankara ve İzmir gibi büyük şehirlere aralıksız göç vermektedirler.  Göç alan şehirler daha fazla büyüyüp gelişirken, özellikle Doğu Anadolu Bölgesi ve bu bölgenin şehirleri sosyo-ekonomik açıdan küçülmeye devam etmektedirler. Ülkemizin doğusu özelde Erzurum ili, göçün kronikleştiği bir coğrafya olma durumundadır. Son yıllarda göç hızı düşmesine rağmen göç devam etmekte ve bu durum bölge insanının işgücüne katılımını ve yaşam memnuniyetini olumsuz etkilemektedir. Bu çalışma iki bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde göç olgusu, ikinci bölümde ise bölgede yaşanan göçü önlemeye yönelik politikalar irdelenmiştir. Bu bağlamda Atatürk Üniversitesi’nde görev yapan akademisyenlerin göç ile ilgili görüşleri bir anket aracılığıyla değerlendirilerek Erzurum ilinde uygulanan yetersiz politikaların tespiti yapılmıştır.
Keywords : Toplum, Göç, Sosyo Ekonomik Yapı, Sosyal Politika, Erzurum