Aktif Venöz Ülseri Olan Hastalarda Klinik Özellikler, Yara Kültürü Sonuçları ve Ülserle İlişkili Dermatolojik Bulgular

Authors : Şule SUBAŞI GÖKŞİN, Şafak ŞİMŞEK

Pages : 91-97

Doi:10.35440/hutfd.1009266

View : 17 | Download : 10

Publication Date : 2022-04-28

Article Type : Research Paper

Abstract :Amaç: Bu çalışmanın amacı, aktif venöz ülseri olan hastalarda klinik özellikleri, yara kültürü sonuçları ve ülserle ilişkili dermatolojik bulguları belirlemekti. Materyal ve Metod: Çalışmamıza aktif venöz ülseri olan 28 hasta dahil edildi. Veriler hasta dosyalarından geriye dönük olarak analiz edildi. Bulgular: Hastaların %89,2'si erkek,% 75'i 40 yaşın üzerindeydi. Ortalama yaş 53,89 ± 14,46 idi. Hastaların %42,8'inde ilk kez ülser görülürken, diğerlerinde (%57,2) tekrarlayan ülser vardı. Ortalama ülser süresi 3,08 ± 3,35 yıldı. Ortalama ülser boyutu 6,3 x 8,4 cm2 idi. Venöz ülser hastaların %50'sinde solda, %42.8'inde sağda ve %7.2'sinde her iki ekstremitede idi. Ülser sıklıkla tekti (%89.2). Ülser en çok medial malleolün (%71,5) üzerinde yerleşmişti. Etiyolojide ikincil nedenler (%71,5) ilk sırada yer aldı. Anatomik olarak derin venöz tutulum (%78.6) en sıktı. Hastaların %64.3'ünde posttrombotik sendrom ve %35.7'sinde izole venöz yetmezlik vardı. Yara kültüründe en sık üreyen mikroorganizmalar sırasıyla pseudomonas aeruginosa (%32,1), proteus mirabilis (%28,5), escherchia coli (%28,5) ve staphylococcus aureus (%21,3) idi. Ülserle ilişkili dermatolojik bulgular; lipodermatoskleroz (%92,8), hiperpigmentasyon (%92,8), ödem (%75), ekzematöz staz dermatiti (%32,1), korona flebektatika (%28,5), likenifikasyon (%25), flebolenfödem (%17,8), selülit (%17,8), atrofi blanche (%10,8), otosensitizasyon dermatiti (%7.1) ve onikomikoz (%21,3) idi. Sonuç: Aktif venöz ülser klinik olarak kronik venöz yetmezliğin son aşamasıdır. Venöz ülser tedavisi zordur ve nüksü sıktır. Venöz ülser tedavisinde başarıya ulaşmak için multidisipliner bir yaklaşım gereklidir.
Keywords : venous, ulcer, etiology, clinic, dermatological finding, microbiological culture