İki İlahi Kitap (Kitâb-I Mukaddes ve Kur’an-I Kerîm) Ekseninde Yahudilik, Hıristiyanlık ve İslam’da İnâyet

Authors : Emine TAŞÇI YILDIRIM

Pages : 297-326

Doi:10.14395/hititilahiyat.443556

View : 19 | Download : 13

Publication Date : 2018-06-30

Article Type : Research Paper

Abstract :İhtimam, yardım, lütuf, iyilik ve ihsan anlamlara gelen inâyet kavramı, genel olarak Tanrı’nın  eşya üzerindeki tedbiri veya ilahî takdiri olarak tanımlanmaktadır. Felsefe, kelâm ve tasavvufun  merkezi kavramlarından biri olan inâyet, ilahî dinler içerisinde de kendine yer edinmiştir. Bu  bağlamda inâyet fikrinin hem Kitâb-ı Mukaddes hem de Kur’an-ı Kerîm’in bütününde işlendiğini  söylemek mümkündür. Eski Ahit’te inâyet, Yahudilikteki seçilmiş millet fikriyle bağlantılı olarak ele  alınmaktadır. Yeni Ahit’te ise bu düşünceden uzaklaşıldığı, Tanrı’nın inâyetinin evrensel ve mutlak  oluşunun vurgulandığı görülmektedir. Kur’an-ı Kerîm’e gelindiğinde ise onda Allah’ın inananlara  yönelik bir yardımından bahsedilmekle beraber Allah’ın inâyetinin bütün yaratılanları kuşattığı  düşüncesinin hakim olduğundan söz edilebilir. Kur’an-ı Kerîm’de hakim olan bu inâyet fikri, inananlara  yönelik özel bir yardımın varlığı ekseninde üstünlüğün takvada oluşuna yapılan vurguyla  birlikte Yahudilikteki seçilmiş millet fikrine bir karşı çıkış olarak değerlendirilebilir. Ayrıca Kur’an-ı  Kerîm’de inâyet fikrinin, Allah-âlem-insan ilişkisi bağlamında işlendiği de göze çarpmaktadır. Bu  çalışmada Yahudilik, Hıristiyanlık ve İslam’ın inâyet düşüncesine genel yaklaşımı, Kitâb-ı Mukaddes  ve Kur’an-ı Kerîm ekseninde incelenerek bu alana bir katkı sunmak amaçlanmaktadır. Bununla  birlikte ilahî dinler açısından bu kavramın tarihi süreç içerisinde nasıl bir değişim geçirdiği  de ortaya konulmaya çalışılacaktır
Keywords : Dinler Tarihi, İnâyet, Tanrı, Kitâb ı Mukaddes