İlâhî Aşkın Merkezinde Kadının Simge Olması: İbn Fârız Örneği

Authors : Ahmad Said ALHUSSEİN

Pages : 91-132

View : 28 | Download : 17

Publication Date : 2017-12-29

Article Type : Research Paper

Abstract :Sûfî edebiyatı, İslâmî dönemlerde şiir ve nesir olarak ortaya çıkan edebiyat çeşitlerinden biri sayılmaktadır. Şiir geleneğine dayanan bu edebiyat, yeni bir aşk türü olarak ortaya çıkmıştır. Bu tür, görülmeyen ve ulaşılamayana kavuşma yolunda insanda var olan yüce arzuları ve kalbe acı veren tutkuları ifade etmek için gazel ve sevgi yolunu kullanan ilâhî aşktır. Sûfî şâir remz’i (îmâ/işaret) kendine bir vazife edinmiştir. İbn Fârız da bazı kasidelerinde kadını, ilâhî aşka götüren bir simge olarak almıştır. Et-Tâiyyetü’l-Kübrâ adlı kasidesi, onun bu arzularının meyvelerinden bir tanesidir. Bu kaside onun ruhsal hayatını yansıtmaktadır. Şair bu kasidesinde; kadını ilâhî aşkı için bir remz olarak almış, ilâhî aşk yolundaki sülûkunu anlatmış ve özellikle varlıkların yegâne yaratıcısına boyun eğmeğe ulaştıran metodu açıklamıştır.
Keywords : Sûfî Edebiyatı, İlâhî Aşk, Sûfî Şâir, Et Tâiyyetül Kübrâ, Kadın, Remz