Sahîh-i Müslim’de Zayıf Olduğu İddia Edilen Rivâyetler Üzerine Bir İnceleme –Elbânî Özelinde-

Authors : Rıdvan KALAÇ

Pages : 1-45

View : 15 | Download : 12

Publication Date : 2021-01-16

Article Type : Research Paper

Abstract :Bilindiği üzere Müslümanlar’ın Kur’an-ı Kerim’den sonra müracaat ettiği ikinci büyük kaynak hadislerdir. Allah, Hz. Peygamber’i (sav) Kur’an’ı tebliğ ve tebyin etmekle görevlendirmiştir. Bu durumda hadisler, Kur’an’ın açıklaması itibariyle ikinci derecede önem arz etmiştir. İslam’ın ana kaynakları niteliğinde olan hadisleri ihtiva eden eserler arasında Sahih-i Müslim, Sahih-i Buharî’den sonra en sahih ve muteber kaynak kabul edilmiş ve hatta bazı âlimler tarafından Buhârî’nin Sahih’ine takdim edilmiştir. Sahih-i Müslim’in ümmetin teveccühüne ve kabul telakkisine nail olduğu ve hatta bu eserde yer alan rivayetlerin tamamının ümmetin icması ile sahih olduğu şeklinde bir yaklaşım sergilenmiştir. Bununla beraber bu yaklaşımı kabul etmeyip Müslim’in Sahih’inin ihtiva ettiği bazı rivayetleri tenkit edenler de olmuştur. Bu tenkitler genel olarak Müslim’in rivayetlerinin isnadlarından kaynaklanmıştır. Bunlar arasında klasik hadis ulemasından Ebû Zur’a er-Râzî, Ebu’l-Fadl el-Herevî, ed-Dârekutnî, İbn Hazm ve Ebu Ali el-Ğassânî gibi âlimler bulunmaktadır. Müslim’in rivayetlerini isnad açısından eleştirenlerden birisi de çağdaş hadis âlimlerinden Nasıruddin el-Elbânî’dir. Ehl-i hadis geleneğine bağlı kalıp günümüzde hadislerin tetkiki için yalnızca isnad tenkidiyle yetinilmesi gerektiği şeklinde bir yaklaşım sergileyen Elbânî, günümüzün klasik dönem hadisçiliğinin son örneklerindedir. Elbânî, çeşitli eserlerinde Müslim’in çok sayıda hadisini isnad tekniği açısından değerlendirerek zayıf hükmü vermiştir. Bu çalışmada Elbânî’nin zayıf dediği ilgili rivayetler ele alınacak ve netice Elbânî’nin verdiği hükümler sorgulanacaktır.
Keywords : Hadis, Müslim, Sahih i Müslim, el Elbânî, Tenkit, Zayıf, isnad