Ebû Zekeriyâ İbn Mende ve Hadis İlmindeki Yeri (ö. 512/1119)

Authors : Muhammed AKDOĞAN

Pages : 2058-2077

Doi:10.15869/itobiad.334575

View : 17 | Download : 14

Publication Date : 2017-09-15

Article Type : Research Paper

Abstract :Konu olarak seçilmesinin sebebi Ebû Zekeriyâ İbn Mende (ö. 512/1119) ve hadisçiliği hakkında Diyanet Vakfı İslam Ansiklopesi haricinde Türkiye’de herhangi bir çalışma yapılmamasıdır. Bu çalışmada, etkinliği İsfahan’da dört yüzyıla yakın devam eden İbn Mende sülalesinin bilinen en son halkası Ebû Zekeriyâ İbn Mende'nin ilmî kişiliği ve hadisçiliği ele alınacaktır. Kişi yaşadığı zaman diliminden bağımsız olarak düşünülemeyeceğinden konuya giriş sadedinde yaşadığı zamandaki İsfahan’ın genel siyasi durumu hakkında kısa bir bilgi verilmiştir. Daha sonra hayatı, eserleri, ilmî kişiliği, hadisçiliği gibi konulardan bahsedilmiştir. Zamanının pek çok âliminden İslamî ilimleri tahsil eden İbn Mende, çok faydalı eserler vermenin yanında önemli ilim adamlarının yetişmesine yardımcı olmuştur. İbn Mende cerh ve ta’dîl uleması tarafından sika ve sadûk olarak değerlendirilmiştir. Onun önemli uygulamalarından birisi de sona ermeye yüz tutmuş olan imlâ meclislerini diriltmesidir. Bu durum onun hadis ilmine verdiği değerin göstergesi olarak kabul edilebilir.            Bu makale ile İbn Mende’nin hadis ilmindeki konumu ve önemi ortaya konulacaktır.
Keywords : Ebû Zekeriyâ İbn Mende, İsfahan, Selçuklular, Hadis, Hadisçilik