İmâmiyye Şîası’nda Kırâatlerin Mezhebî Sâiklerle Kullanılması ve Yorumlanması: Tûsî-Tabersî Örneği

Authors : Süleyman YILDIZ

Pages : 35-55

Doi:10.34082/islamiilimler.748696

View : 18 | Download : 8

Publication Date : 2020-06-05

Article Type : Research Paper

Abstract :Günümüzde Şiîlik denildiği zaman ilk akla gelen mezhep olan İmâmiyye Şîası, İslam dünyasında Ehl-i sünnet’ten sonraki en büyük grubu oluşturmaktadır. İmâmiyye Şîası, imâmiyet nazariyesine bağlı olarak birçok meselede Sünnîlerden farklı yaklaşımlar sergilemiştir. Onlardan birisi de kırâat konusudur. İmâmiyye Şîası’nın kırâatler konusundaki görüş farklılığı daha çok kırâatlerde mütevâtirlik ve ahruf-i sebʿa meselesinde ortaya çıkmaktadır. Bununla birlikte sahih yahut sahabe ve Ehl-i beyt’e nispet edilen kimi kırâatlerin İmâmiyye Şîası’nın görüşleri doğrultusunda kullanılması ve yorumlanması da önemli bir başlık oluşturmaktadır. Kırâat-tefsir ilişkisi bağlamında Sünnî ekole mensup müfessirlerin yorum ve yaklaşımları gerek müstakil kitap gerekse makaleler düzeyinde birçok araştırmaya konu olmuştur. Buna mukabil İmâmiyye Şîası müfessirlerinin konuyla ilgili yaklaşımlarına gereği kadar yoğunlaşılmamıştır. Bu makalede, klasik dönem İmâmiyye Şîası’nın en önemli müfessirlerinden Ebû Caʿfer et-Tûsî’nin (ö. 460/1067) et-Tibyân fî tefsîri’l- Ḳurʾân’ı ile Ebû Alî Hasan et-Tabersî’nin (ö. 548/1153) Mecmeʿul-beyân fî tefsîri’l-Ḳurʾân adlı eserinde, Şiî düşüncesinin öncelediği kimi konularda sahih veya şâz kırâatleri mezhebî sâiklerle yorumlayıp yorumlamadıklarının tespiti yapılmaya çalışılmıştır.
Keywords : Kırâat, Mezhebî Yorum