Geleneğin Çekici ile Modernitenin Örsü Arasında Kadın Meselesi: Metinlerin Tarihi Üzerine Bir İnceleme

Authors :

Pages : 689-740

Doi:10.21798/kadem.2024.167

View : 79 | Download : 111

Publication Date : 2024-12-31

Article Type : Other Papers

Abstract :Özellikle günümüzdeki toplumsal yapının karmaşıklığı ve modern toplumlar arasındaki iç içe geçmiş ilişkiler göz önünde bulundurulduğunda kadın meselesini pek çok açıdan tartışmamız mümkündür. Kadın hakları meselesi, her toplumsal yapı içinde sosyal, kültürel ve entelektüel boyutlara sahip olduğu gibi belirli toplumsal yapıların sınırlarını aşan insani boyutlara da sahiptir. Müslüman Arap toplumlarında bu karışıklığa, ahlaki ve manevi temellerden türeyen hukuki ve şer’i bir referans noktasını hala temsil etmekte olan “din” gibi özel bir boyut daha eklenmektedir. 19. yüzyılın ilk yarısında başlayan ve Arap rönesansı olarak isimlendirilen sürecin başlangıcından itibaren “kadınların eğitimi” ve onların toplumsal alanda hareket etmesini engelleyen eskimiş ve durağan geleneklerden “kurtarılması” meselesi, acil bir görev olarak Arap rönesansının gündeminde öncelikli bir yer edinmiştir. Paris’teki askeri heyet üyelerine namazlarında imamlık etmek, dini konularda yol göstermek, fetva vermek gibi sorumlulukları yerine getirmek üzere Paris’te bulunan Rıf’aa Raf’i et-Tahtavi (1801 -1873), tesettürlü olmadıkları halde iffetlerini koruyan eğitimli Paris kadınlarından oldukça etkilenmişti. Tahtavi, Paris hakkında yazdığı Tahlisu’l-ibriz fi Talhisu’l-Paris isimli kitabının sonunda şöyle demiştir: “Kadınların iffetine ilişkin ortaya çıkan karışıklık onların örtülü veya örtüsüz olmasından değil, iyi veya kötü bir eğitim görüp görmemelerinden kaynaklanmaktadır.”
Keywords : Kadın, Kadın Hakları, İslam, Gelenek, Modernizm