Şiî-İmâmî Tefsir Anlayışında Müfessirin Konumu

Authors : Hikmet KOÇYİĞİT

Pages : 0-0

Doi:10.17050/kafifd.204044

View : 14 | Download : 13

Publication Date : 2015-02-11

Article Type : Other Papers

Abstract :İslâm ümmetini oluşturan büyük kitlelerden birisi İmâmiyye Şiası’dır.  İmâmiyye Şiası, Hz. Peygamber’den sonra Hz. Ali ve onun soyundan gelen İmamların imamete en layık kişiler olduğunu savunmaktadır. Bu yüzden her alanda olduğu gibi Şiî-İmâmî tefsir anlayışında da İmamların tartışmasız bir otoritesi söz konusudur. Tefsir müktesebatı bir hayli zengin olan İmâmiyye Şiası’nda genel itibariyle rivâyeti önceleyen Ahbârîler ve dirâyete ağırlık veren Usûlîler olmak üzere iki eğilim vardır. Gaybet-i Kübrâ’dan sonra bazı problemlerin çözümünde rivâyetlerin kifâyetsiz kalması, dirâyete başvurmayı mecbur kılmış ve Ahbârîlere karşı Usûlîler tarih sahnesinde yerlerini almıştır. Usûlîlerle birlikte masumların dışında kalan âlimler için de tefsir yapma imkânı doğmuştur. Ancak İmamların dışındaki âlimlerin müfessir olmaları belli başlı kaidelere bağlanmıştır. Ayrıca Şiî-İmâmî tefsir anlayışında İmamlar gerçek müfessirler olup onların ilimleri vehbîdir ve yaptıkları tefsir bağlayıcıdır. İmamların dışındaki müfessirler ise müfessirlik payesini kesbî olarak kazanırlar ve tefsirleri bağlayıcı değildir.
Keywords : İmâmiyye Şiası, Şiî İmâmî, Tefsir, Tefsir Anlayışı, Müfessir