Mahmûd Sâmî el-Bârûdî’nin Şiirinde Özlem

Authors : Yakup GÖÇEMEN

Pages : 167-202

Doi:10.35209/ksuifd.768687

View : 13 | Download : 6

Publication Date : 2020-12-31

Article Type : Research Paper

Abstract :Bu çalışma, pek çok Arap edebiyatı eleştirmeninin Modern Mısır şiirinin öncüsü kabul ettiği Mahmûd Sâmî el-Bârûdî’nin şiirlerinde özlem konusunu ele almaktadır. Şiire karşı duyduğu özel ilgi ve doğal yeteneğe sahip olan el-Bârûdî, Abbâsî dönemi şairlerinin üslûplarını taklit etmiştir. Abbâsîlerden sonraki süreçte zayıflamaya yüz tutan Arap şiirinin şekil ve içerik bakımından yenilenmesi gerektiğini savunmuştur. Eski anlayıştan farklı olarak, şiirde edebî sanatlardan ziyade anlamı öne çıkaran ve toplumun duygu, düşünce ve sorunlarını konu edinen şiirler üreten Neo-Klasik akımı başlatmıştır. Şair kişiliğinin yanı sıra bir asker olduğu için “kalem ve kılıcın efendisi” lakabıyla anılan el-Bârûdî, ʻUrâbî isyanına katıldığı için Hidiv Tevfîk tarafından 1882 yılında Seylan’a sürgüne gönde-rilmiştir. Tasvir, gazel, hamâset, medîh, mersiye, zühd ve hikmet gibi türlerde şiirler kaleme alan şairin en etkili eserleri, vatanı ve sevdiklerinden uzaklarda 17 yıl geçirdiği sürgünde söylediği özlem yüklü şiirleridir. Özlem, el-Bârûdî’nin vatanı, ailesi, dostları, geçmişi ve sevgiliye duyduğu hasreti tüm içtenliğiyle mısralara döktüğü şiirlerde yoğun bir biçimde hissedilmektedir. Anahtar Sözcükler: Arap Dili Belâğatı, Şiir, Neo-Klasik, el-Bârûdî, Özlem.
Keywords : Arap Dili Belâğatı, Şiir, Neo Klasik, el Bârûdî, Özlem