Kur’an’da Ulûhiyyet Açısından Allah-İnsan Münasebeti

Authors : Hasan PEKER

Pages : 407-442

Doi:10.35209/ksuifd.802922

View : 15 | Download : 17

Publication Date : 2020-12-31

Article Type : Research Paper

Abstract :Felsefede önemli tartışmalara konu olan Tanrı dinde merkezi öneme sahiptir. İnsan da hem felsefe hem din için varlık şartı olacak kadar önemlidir. Zira insan olmadan ne felsefeden ne de dinden söz edilebilir. Bununla beraber felsefe ve dine ihtiyaç duyan da yine insanın kendisidir. Genelde varlığın, özelde kendi varlığının kökeni, nedeni, değeri konusunda sorgulama yaparak anlam arayışına giren insana din aradığını -Tanrı eksenli olarak- hazır verir. Tanrı’nın gerek zihinsel gerekse sezgisel olarak varlığından haberdar olunabileceği kimi düşünürlerce dile getirilmiş olsa da O vahiyle kendinden haberdar etmiştir. Kendini vahyin son ve evrensel temsilcisi olarak tanıtan Kur’an’a bakıldığında, ilâh olarak Allah’ın, kul olarak insanın öne çıktığı ve birbirleriyle karşılıklı münasebetlerinin olduğu görülür. Bu münasebetin Allah’tan insana yönelik olanı “ulûhiyyet”; insandan Allah’a yönelik olanı da “ubûdiyyet” olarak kavramsallaşmıştır. Biz bunlardan ilkini konu edinerek, tabi ki insana yönelik bağlamıyla ve Allah’ın şu sıfatları üzerinden ele aldık: Allah hayat veren, hayatta tutan, hayata yön veren ve hesap görendir. Anahtar Kelimeler: Din Felsefesi, Allah, İnsan, Münasebet, Ulûhiyyet, Ubûdiyyet.
Keywords : Allah, İnsan, Münasebet, Ulûhiyet, Ubûdiyet