Sehî Bey Dîvânı’nda Bir Güzellik Unsuru Olarak Saç

Authors : Oğuz YILDIRIM

Pages : 133-144

Doi:10.47948/efad.1103335

View : 13 | Download : 14

Publication Date : 2022-06-15

Article Type : Research Paper

Abstract :Klâsik Türk Şiiri, yüzyıllara dayanan serüveniyle ürün verdiği her dönemde gelişimini sürdürmüş ve Türk kültür tarihinin önemli bir kısmını teşkil ederek klâsikleşmiştir. Zengin bir hayal dünyasına ve sanatsal inceliğe sahiptir. Geçmiş ile gelecek arasında köprü görevi üstlenen bu şiir, sevgili-âşık-rakip üçgeninde yoluna devam etmiştir. Klâsik Türk Şiirinin merkezinde bulunan sevgili, her yönüyle güzelliğin zirvesi olarak görülmüş ve daima yüceltilmiştir. Bu yoğun duyguları ifade ediş biçimi olarak şairin, “sevgili tipi” üzerinden aslında içinde yaşadığı yoğun duyguları dışa vurduğunu ve bu doğrultuda da onun hayat görüşünü ve onun topluma bakışını görürüz. Öyle ki, bu tipin yüceltici sıfatlar ile ifade edilmesi, onun her uzvuna büyük önem yüklemektedir. Buradaki amaç, tip üzerinde bulunan her uzvu kişileştirme yoluyla onun yüceliğini ve kudretini göstermek hem de sözü uzatmaktır. Bu minvalde Sevgilinin bulunmadığı yerin cennet bahçesi olsa bile dahi bir kıymeti yoktur. Bu açıdan onun güzellik unsurlarının ucu bucağı yoktur ve onda bulunan her şey güzel kabul edilmektedir. Her şair, sevgiliye duyulan aşkı ifade etmek ve onun büyüleyici güzelliğini anlatmak için çeşitli benzetmelere ve kişileştirmelere başvurmuştur. Şairler, âşıkları sevgilinin saçının müptelası hâline getirmişlerdir. Bu çalışmada, 16.yüzyıl şairi ve tezkire yazarı Sehî Bey’in, Divan’ında ele aldığı güzellik unsurlarının başında gelen saçın ne gibi benzetmelere tabi tutulduğu ele alınacaktır.
Keywords : Sevgili, Sehî Bey, Klâsik Türk Şiiri, Güzellik, Saç