EVALUATION OF SUBFOVEAL CHOROIDAL THICKNESS USING SPECTRALIS OCT IN THE PATIENTS WITH TYPE 1 DIABETES MELLITUS

Authors : Özgür EROĞUL, Leyla ERYİĞİT EROĞUL

Pages : 14-18

Doi:10.18229/kocatepetip.532105

View : 22 | Download : 9

Publication Date : 2019-02-25

Article Type : Research Paper

Abstract :ÖZAMAÇ: Bu çalışmada amacımız, endokrin kliniğince tip 1 diyabetes mellitus (DM) tanısı konulmuş herhangi bir diyabetik retinopati (DR) bulgusu olmayan olgularla, sağlıklı bireylerin koroid tabakası kalınlıklarını karşılaş-tırmaktır. GEREÇ VE YÖNTEM: Olguların spektral domain optical chorence tomografi cihazı (Nidek SLO/Spectral OCT(RS 3000))ile horizontal düzlemde taraması yapıldı. Koroid kalınlıklarını foveada, nazal ve temporalde horizontal olarak 600μm aralıklarla 1200 μm mesafaye kadar toplam 7 noktada ölçümler yapıldı. Tip 1 diyabet olan hastalar grup 1, kontrol grubu ise grup 2 olarak sınıflandırıldı. Korneal opasite, katarakt, retinal hastalık, ailede glokom ve oküler cerrahi öyküsü, kontrolsüz hipertansiyon, kardiyovasküler bozukluk olan hastalar çalışmaya dahil edilmedi. BULGULAR: Çalışmaya DR’si olmayan 10 tip 1 DM hastasının 20 gözü ile 8 kontrol grubunun 16 gözü dahil edildi. Yaş, cinsiyet, sferik ekivalan, düzeltilmiş en iyi görme keskinliği, göz içi basıncı ve aksiyel uzunluk değerlerinde gruplar arasında anlamlı farklılık saptanmadı. (Grup 1)’de subfoveal koroidal kalınlık sağ gözde 311.6μm sol gözde 348.7μm olarak bulundu. (Grup 2)’de subfoveal koroidal kalınlık sağ gözde377.1μm sol gözde 368.9μm olarak ölçülmüştür. Hem grup 1 hem de grup 2 de koroid kalınlığının nazalde temporale göre daha ince olduğu bulunmuştur (p=0.039). Her iki grubun koroid kalınlıkları karşılaştırıldığında grup 2 de koroid kalınlıklarının daha yüksek olduğu bulunmasına karşın veriler arasındaki fark istatistiki olarak anlamlı bulunmamıştır (P=0.214).SONUÇ: Tip 1 diyabetes mellitusun göze olan etkileri tip 2 diyabetten daha ağır seyretmesine rağmen, vasküler yapı yönünden zengin olan koroid üzerine etkisi daha az gibi görünmektedir. Tip 1 diyabette koroid kalınlığında azalma olduğu tespit edilse de sonuçlar istatistiki olarak anlamlı bulunmamıştır. Tip 1 diyabetes mellitusu olan daha fazla hasta ile veri sayısının artırılması durumunda sonuçlarda değişiklik olabileceği düşünülmektedir. Ayrıca SD-OKT cihazları ile koroid kalınlığı ölçümünün manuel olarak yapılması sonuçların farklı çıkmasına neden olabilmektedir.
Keywords : Koroid kalınlığı, optik kohorens tomografi, tip 1 diyabetes mellitus