Cahit Sıtkı Tarancı ve Charles Baudelaire Şiirlerinde Su İzleği

Authors : Funda BALCI BAYKOÇ

Pages : 65-86

Doi:10.46250/kulturder.1322769

View : 52 | Download : 69

Publication Date : 2023-09-10

Article Type : Research Paper

Abstract :Antik çağlarda toprak, ateş, hava, su elementleri varoluşun tözü olarak görülmektedir. Dünyanın oluşumunun temel unsuru olarak kabul edilen bu maddeler Grek felsefesinin cevabını aradığı ilk soruya da yanıt niteliğindedir. Varlıkların mevcudiyetleri ve yok olmaları hep ilk unsurla açıklanmaya çalışılır. Bu noktada özellikle suya farklı dönemlerden pek çok filozof büyük önem atfeder. Su sadece felsefenin değil insanlığın sözlü ve yazılı edebî verimlerinin de en önemli kaynaklarından biridir. Gaston Bachelard bu elementlere, ekseriyetle suya büyük önem atfeden çok önemli isimlerden biridir. Suyu insan bilincinde derin anlamlar taşıyan bir sembol olarak bakan Bachelard, onun bir iç mekân olduğunu, kişinin iç dünyasını yansıttığını savunur. Suya arketip olarak bakar ve doğayı, insanın iç dünyasını keşfetmek için kullanılabileceğini söyler. Psikanaliz, fenomenoloji gibi farklı disiplinlerin etkileri ile oluşturduğu bu düşünce sistemine göre suyu anlamak insanın varoluşsal ve psikolojik deneyimlerini anlamlandırmak noktasında son derece mühim bir rol oynar. Bu çalışmada farklı coğrafyalarda, farklı zamanlarda doğmuş fakat gerek hayatları gerek dünyaya bakışları gerekse sanatları hayli benzer olan Cahit Sıtkı Tarancı’nın Otuz Beş Yaş kitabındaki şiirleri ile Charles Baudelaire’in Kötülük Çiçekleri kitabındaki şiirleri Bachelard’ın su felsefesine göre karşılaştırmalı edebiyat yöntemi ile değerlendirilmiştir.
Keywords : Cahit Sıtkı Tarancı, Charles Baudelaire, Otuz Beş Yaş, Kötülük Çiçekleri, şiir