Harputlu Şair ve Âlimlerden Müftü Fâik Efendi’nin Yeni Bulunan Manzumesi Üzerine

Authors : İlyas Kayaokay

Pages : 242-254

Doi:10.46250/kulturder.1620613

View : 51 | Download : 44

Publication Date : 2025-03-10

Article Type : Research Paper

Abstract :Yetiştirdiği kırktan fazla şair ile klasik edebiyatın son evresinde parlayan taşra mahfillerinden biri de Harput olmuştur. Ebubekir Nusret, Yusuf Şükrî, Sa‘dî, Rahmî, Hayrî ve Hazmî gibi pek çok önemli şair, nâsir, şârih ve âlim yetiştiren Harput’un bağrından kopmuş bir diğer divan şairi de Müftü Mehmed Fâik Efendi’dir. Cumhuriyet devrinin siyasetçilerinden Hürrem Müftügil’in de babası olan Müftü Fâik, Harput’ta Tellâl-zâde olarak bilinen ailenin mensubu olarak 1857’de dünyaya gelmiştir. Babasından tevarüs eden müftülük ve müderrislik vazifelerinde bulunmuş ve 1928’de vefat etmiştir. Eserlerinin kayıp olduğunu düşündüğümüz Müftü Fâik’in bilinen herhangi bir müstakil eseri olmayıp az sayıdaki şiirleri İshak Sunguroğlu vasıtasıyla günümüze intikal etmiştir. Bu çalışmada, yeni bulunan bir belgeden hareketle Müftü Fâik’in daha evvel bilinmeyen bir manzumesi gün yüzüne çıkarılmıştır. Şahsî kitaplığımızda yer alan 1340/1924 tarihli matbu hâldeki tek yapraklık bu belge, bir müzayedenin satışa çıkardığı varaklar arasında keşfedilmiştir. Müftü Fâik’in yayımlanmamış bu manzumesi, Nâmık Kemâl’in şairliğinin ilk evresinde yazdığı dokuz beyitlik tasavvufî gazelinin yedi beytine bir tahmistir. Yazımızda, Müftü Fâik hakkında bilgi verildikten sonra mezkûr tahmisin Latin harflerine aktarımına, günümüz Türkçesine ve tıpkıbasımına yer verilmiştir.
Keywords : Nâmık Kemâl, Harput, Divan Şiiri, tahmis, tasavvuf