Celâleddîn Devvânî’de (ö. 908/1502) Vahdet-i Vücûd Tasavvuru

Authors : Esma ÖZTÜRK

Pages : 1999-2009

Doi:10.33206/mjss.710784

View : 14 | Download : 10

Publication Date : 2020-10-13

Article Type : Research Paper

Abstract :Devvânî XIV. yüzyılda yaşamış, felsefe, kelam, mantık, hadis, tefsir ve tasavvuf gibi çeşitli sahalarda pek çok eser veren önemli bir İslam âlimidir. Görüşleri, yetiştirdiği öğrenciler sebebiyle İran, Hindistan ve Osmanlı ilim hayatında etkili olmuştur. Taftazâni (ö. 797/1395) ve Cürcâni (ö. 816/1413) gibi âlimlerin geleneğinden gelen Devvânî; İbn Sîna (ö. 428/1037), Fârâbi (ö. 339/951) ve Sühreverdi’nin (ö. 587/1191) yanı sıra Gazâli (ö. 505/1111) ve İbnu’l-Arabî’den (ö. 638/1240) de etkilenmiştir. Çalışmada Devvânî’nin Mebde ve Mead Zevrâ ve Havrâ, Şerh-i Beyt-i ez-Gülşen-i Râz, Risâle-i Sayhâ ve Sadâ isimli eserleri taranmıştır. Elde edilen bulgulara göre; vahdet-i vücûdun merkez düşüncesi olan kâinatta tek bir gerçekliğin bulunduğunu anlayabilmek ancak keşfi bilgiyle mümkündür. Keşfî bilginin kelamın bilgi kaynakları arasında yer almadığı hatırlanacak olursa bu noktada Devvânî’nin kelamcı kimliğinin geri planda kaldığı, tasavvuf yönünün öne çıktığı söylenebilir. 
Keywords : Tasavvuf, Devvânî, Varlık Felsefesi