The Limits of Human Rights: International Law and Global Organizations

Authors : Marco BOSCHELE

Pages : 734-741

Doi:10.33206/mjss.832103

View : 14 | Download : 9

Publication Date : 2021-01-26

Article Type : Review Paper

Abstract :20. yüzyılın ortalarından beri "insan hakları", Birleşmiş Milletler’den diğer uluslararası sistem ve organizasyon biçimlerine kadar uluslararası ilişkilerin retoriğinde merkezi bir rol oynamıştır. İnsan haklarının "gücü", bireylerin "yalnızca insan oldukları için haklara sahip oldukları" iddiasına dayanmaktadır (Gewirth1982). Bu da, bu hakların tüm insanlara ait oldukları, dolayısıyla evrensel oldukları manasına gelmektedir. Ancak, 20. yüzyılda yaşanan şiddetin derecesi, daha açıkçası faşist rejimlerin acımasızlığı ve savaşların veya diğer insani krizlerin sonucu olarak ortaya çıkan sayısız insan hakları ihlali göz önüne alındığında, uluslararası insan haklarının koruması etkinliği hakkında sorular su yüzüne çıkmıştır. Bu etkililik eksikliği, insan hakları hakkında, belirli bir ölçüde farklı biçimler alabilen bir şüpheciliği beraberinde getirmiştir. İnsan hakları düşüncesi insanlık ve özgürlük ilkeleri üzerine inşa edilmiştir. Bunun yanısıra, insan haklarının üzerinde inşa edildiği bir diğer temel ise, siyasi gücün ‘’akla’’ ve ‘‘hukuka’’ dayanması gerektiği varsayımıdır. Bu yazıda, 1948’deli İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi’ndeki geleneksel insan hakları anlayışı ve ticaretteki bütünleşme ve liberalleşmenin dünyadaki örgütlerin yasalarıyla nasıl bütünleştiği analiz edilecektir. Bu betimsel analiz, ilerici bir düşünce olarak aklın ve tarihin eleştirisini içeren doğal hakların eleştirilmesine karşı olarak değerlendirilecektir.
Keywords : İnsan Hakları, Bölgedel Entegrasyon Hukuku, Doğal Hukuk