QUEST FOR UTOPIAN IMPULSE IN TWENTIETH-CENTURY DYSTOPIAN NARRATIVE: P. D. JAMES’S CRITICAL DYSTOPIA, THE CHILDREN OF MEN

Authors : Emrah ATASOY

Pages : 243-264

Doi:10.18026/cbayarsos.524119

View : 16 | Download : 9

Publication Date : 2019-03-26

Article Type : Research Paper

Abstract :Distopik romanlardaki ve filmlerdeki artış, distopik anlatının dünya çapında tanınırlık kazanmasına büyük ölçüde katkıda bulunmuştur. Distopya, deneyimlenen toplumsal düzene kıyasla daha kötü bir toplum düzenini yansıtan alternatif dünya senaryolarını sunmaktadır. Bu bağlamda distopyanın uyarıcı, ikaz edici bir boyutu da bulunmaktadır. 20. yüzyıl, distopyanın sosyo-politik konjonktür sonrası ortaya çıkışına ve kademeli gelişimine tanıklık etmiştir. Bu da distopyanın karamsar bir tür olarak algılanmasına yol açmıştır. Ancak,  20. yüzyıl distopik anlatısı tamamıyla karamsar değildir çünkü bu yüzyılda yazılan romanların, özellikle de eleştirel distopyaların açık uçlu yapısı umudu barındırmaktadır. Eserdeki karakterin, tasarlanan sistemin dinamiklerine olan tutumunda olası bir değişimi mümkün kılan ve tecrübeye dayanan seyahat motifi, ütopik dürtünün ortaya çıkarılmasında önemli bir rol oynamaktadır. Bu anlamda bu makalenin amacı, muhtemelen Alfonso Cuaron’un Children of Men insert ignore into journalissuearticles values(Son Umut, 2006); başlıklı filminin başarısı yüzünden şu ana kadar hak ettiği değeri görmeyen P. D. James’in ümitvar4 distopyası, The Children of Men insert ignore into journalissuearticles values(1992);’in kapsamlı analizi üzerinden, 20. yüzyıl distopik anlatısında umudun olasılığını tartışmaktır.
Keywords : P D James, eleştirel distopya, umut, P D James, seyahat, ütopik dürtü