Roma Dönemi’nden Ortaçağ’a Tıp Aletleri

Authors : Seda AKARSU, Babür Mehmet AKARSU, Ahmet Adil TIRPAN

Pages : 13-17

View : 14 | Download : 9

Publication Date : 2011-12-01

Article Type : Research Paper

Abstract :Antik Dönem hekimleri uyguladıkları tedavi yöntemlerinde önce hijyene önem vermişler ve asklepionları genelde sıcak ve soğuk su kaynaklarının bulundukları alanlara kurmuşlardır. Bu sağlık merkezlerinde hastalar kendilerini kutsal bir ele teslim etmiş olmanın psikolojik rahatlığı içinde tedavi olurlardı. Hekimler hastalarına öncelikli olarak diyet uygularlar, diyet sonrası farmasötik tedaviye geçerlerdi. Bazı bitkisel ilaçlar ile uygulanan bu tedavi yöntemine cevap vermeyen hastalar için cerrahi müdahaleye başvurulurdu. Yetersiz anestezi uygulamalarından dolayı hastaların acı çekmelerini önlemek için cerrahi müdahalelerin en kısa zamanda sonlandırılması gerekiyordu. Bu nedenle cerrahi aletlerin ameliyat esnasında zaman kaybını önlemek için ergonomik olmasının yanı sıra çok amaçlı kullanılabilir şekilde dizayn edilmelerine dikkat edilirdi. Bir ucu sonda, dilatatör, delici, spatül, damlalık, diğer ucu kaşık, kanca, iğne, bisturi vs. olarak tasarlanmış, bronz, gümüş, kemik ve fildişinden yapılmış cerrahi aletler en sık rastlanılan örneklerdir. Bu makalede, Selçuk Üniversitesi Arkeoloji Bölümü’nde bulunan bazı tıp aletlerinin tanımları yapılmaya çalışılacaktır. Anahtar kelimeler: Ergonomik; Antik Tıp; Asklepion.
Keywords : Ergonomik, Antik Tıp, Asklepion