Apokaliptik Modernizm, Bilim-Kurgu ve Mekânın Sonu

Authors : Abdulfettah İMAMOĞLU

Pages : 12-34

Doi:10.33406/molesto.512850

View : 16 | Download : 26

Publication Date : 2019-03-31

Article Type : Research Paper

Abstract :Bir sonu betimleyen apokalips ve bir yeni-olma sürecini işaret eden modernizm kavramları, bir yandan yirminci yüzyılın yıkıcı ve aynı zamanda yeniden inşa edici düzenini tanımlamada, diğer yandan bu yıkım-yeniden inşa döngüsü üzerine hipotezler sunan bilim-kurgu eserlerinin ortaya çıktığı üretken ortamı nitelemeye ve anlamaya elverişli terimler olarak karşımıza çıkmaktadır. İleriye gidişin, yeni-olmanın tarif edilmesinde kullanılan bir terim olan modernizm ve ilerleyişin sona ermesi durumuna işaret eden apokalips, teknolojik çağın belirgin bir karakteri hâline gelen söz konusu paradoksal durumu isabetli ve kapsayıcı biçimde betimleyen iki sözcük olarak durmaktadır. Nitekim dinamik bir süreci ve devamlılık hâlini tanımlayan modernizm ve bir durağanlaşma ve devam etmeme durumunu tarif eden apokalips kavramları, teknolojik ilerlemeler ile paralel olarak daha hissedilir ve daha küresel bir hâle bürünen savaşlar ve kimyasal felaketler gibi büyük ölçekte yıkımlara sebep olan olaylar ile beraber, mekânın sonuna da işaret etmektedirler. Bu makalede “apokaliptik modernizm” kavramı, yirminci yüzyıl düşünsel eserleri üzerinden geliştirilecek kavramsal yaklaşım ve bunu örneklendirme adına, bilim-kurgu eserlerinin, karşılaştırmalı edebiyat yaklaşımıyla, tematik olarak değerlendirilmesinden hareketle bir tanıma kavuşturulacak ve böylece mekânın sonu tabiri ile hem sona eren hem de yeniden başlayan bir mekânsal koşulu tarif eden bir kavram olarak incelenecektir. Böylece, yirminci yüzyıl modernizminin aslında apokaliptik bir nitelik gösterdiği, bu makalenin oluşması adına seçilen bu iki kavramın birbirleriyle kol kola bir gelişme izlediği vurgulanacaktır.
Keywords : Apokaliptik modernizm, bilim kurgu, mekân, karşılaştırmalı edebiyat