Türk Edebiyatı`nda Ölüm Şiirlerinin Bazı Üslup Özellikleri

Authors : Orhan Kemal TAVUKÇU

Pages : 59-73

View : 22 | Download : 7

Publication Date : 2009-12-01

Article Type : Research Paper

Abstract :Türk edebiyatında ölüm kavramını çeşitli yönleriyle dile getiren şiirler  genellikle sagu, ağıt ve mersiye olarak adlandırılmıştır. Bu şiirlerden bazıları ölüm  kavramını çeşitli yönleriyle dile getirirken bazıları ölen kişinin çeşitli yönlerini anlatmak ve  ölümünden duyulan üzüntüyü dile getirmek üzere söylenmiştir. Tasavvufi şiirde ise ölüm  farklı algılanmış, bir ayrılıktan ziyade bir kavuşma vesilesi olarak düşünülmüştür.  İslam öncesinde yug törenlerinde icra edilen Sagular, İslam sonrasında gerek  ağıtlarda gerek mersiyelerde üslup bakımından etkisini devam ettirmişlerdir. Manzumeyi  ölenin ağzıyla söyleme, soru sorarak söyleme geleneği ağıtlarda ve mersiyelerde de ortak  bir üslup özelliği olarak dikkat çekmektedir. Mersiyelerle ağıtlar arasındaki temel farklılık,  mersiyelerin şekil ve muhteva bakımından daha gelenekçi bir yapı arz etmeleridir. Bu  manzumeler şeklen Klasik Türk edebiyatı kaidelerine bağlı olmakla birlikte üslup  bakımından Halk edebiyatı etkisi altındadırlar.
Keywords : Klasik Türk edebiyatı, halk edebiyatı, sagu