Body Images Becoming Abstract in Modern Sculpture

Authors : Osman YILMAZ

Pages : 0-0

Doi:10.21666/mskuefd.46929

View : 17 | Download : 9

Publication Date : 2016-05-11

Article Type : Research Paper

Abstract :Modern sanatın ortaya çıkışına kadar insan bedeni neredeyse heykel sanatıyla özdeşleşmiş ve onun en önemli yaratma konularından biri olmuştur. 19. yüzyılın sonlarına doğru beliren modern sanat yapıtları beden estetiği üzerinde büyük bir değişikliğe neden olmuş ve geleneksel anlayışta yapılan beden imgelerinden ayrılmaya başlamıştır. Bunda, Avrupa’da gelişen ve insanı yaşamın merkezine koyan “hümanist” felsefi anlayışın etkili olduğu söylenebilir. Modern Sanat ister soyut olsun, ister soyutlayıcı olsun, bunların her ikisi de “soyut” kavramının içeriğinde birleşerek “soyut”  sanatın bütünselliğini oluştururlar. Sanatçı kendi iç dünyasındaki “şeyi” ya da “şeyleri” ifade eder. Soyutlamada sanatçı tinsel dünyası ile dış dünyanın izlenimini birleştirerek yapıt üretir. Bu nedenle figüratif heykelin soyuta olan eğilimi de soyutlamalar yoluyla olmuştur. A. Rodin geleneksel sanat anlayışı içinde yetişmiş olsa da figürlerini kurgulayışı bakımından gelenekten ayrılır ancak, çalışmalarını figürlerin oluşturması bakımından da gelenekle bağlarını koparmaz. Rodin insan bedenini bilinen anatomik yapısıyla değil, bedeni kendine özgü ruhsallığı içinde kavrar. Rodin’in figürleri üzerinde görülen yüzeydeki parçalanmaların işareti olan ışık titreşimleri, izlenimci ressamların doğadan yapmış oldukları, anlık izlenime dayanan renk lekelerine dönüşen resimlerini hatırlatır. Brancusi, görünen bedeni organik bütünlüğü içinde olabildiğince yalınlaştırma isteğindedir. Bunu yaparken de Rodin gibi tüm bir bedeni değil de, bedende sadece başı ya da vücudu insert ignore into journalissuearticles values(torso); göz önünde bulundurur. Biçimsel araştırmaları yanında biçimini yükleyeceği malzemenin olanaklarını da göz önünde bulundurarak, malzemenin imgeye etkisini de sorgular. Modele ihtiyaç duymadan da yapılabilecek figürler yapan Giacometti’nin figürleri, bir var oluş ya da yok oluşun arasında çift yönlü düşünülebilir. Figürlerin yapıldıkları dönemler göz önüne alındığında II.Dünya Savaşının sanatçılar üzerinde derin izler bıraktığı görülür. İnsanın insana vahşetini dile getiren, nihayetinde insanın yalnızlığını vurgulayan beden imgeleri, adeta dönemin ruhsal göstergeleridir. Moore’nin biçim dilini genellikle organik soyutlamalar oluşturur. Organik formlarını dokunsallıkla görsel bir güce ulaştıran Moore, plastik yorumlarıyla insanın tinsel durumunu açıkça sezdirir. Parça bütün ilişkisinde boşluk önemli bir yer tutar. Bazen öyle ki, boşluk soyutlanmış, parçalanmış kemiksi formlara dönüşen bedenlerin içini dolduran plastik bir unsur olmuştur. Gerek malzeme açısından olsun, gerekse sanatçının biçimlendirme şekli olarak soyutlama olsun, her durumda beden imgelerinde soyutluğu yaratan neden, sanatçının tinsel olan, öznel kavrayışıdır.   Anahtar Kelimeler: Beden, heykel, imge, modern, soyutlaşma
Keywords :