Sığır çiftliklerinde yetiştirici uygulamaları ve hayvan refahı üzerine bir araştırma

Authors : Ali Kaygısız, İsa Yılmaz, Hasan Yurdagül

Pages : 366-379

Doi:10.37908/mkutbd.1429529

View : 63 | Download : 76

Publication Date : 2024-08-12

Article Type : Research Paper

Abstract :Bu çalışma, Kahramanmaraş ili Onikişubat ilçelerinde 10 baş ve üzeri büyükbaş hayvana sahip işletmelerde hayvan refahı ve yetiştirici uygulamalarının incelenmesi için yürütülmüştür. Çalışmada yetiştiricilerin ortalama olarak; yaş ve mesleki tecrübeleri sırasıyla 42.0 yaş ve 18.1 yıl, sığır varlığı 53.2 baş, barınak kapasitesi (sağmal inek) ve ömrü sırasıyla 37.5 baş ve 12.7 yıl olduğu belirlenmiştir. Yetiştiricilerin yüksek oranda (%80.0) hayvan refahı konusunda farkındalıklarının olduğu tespit edilmiştir. İşletmelerde %74.0 oranında hayvanları soğuk stresinden korumak için yem artırma yöntemi uygulanmıştır. Hayvanları sıcak stresinden korumak için ise işletmelerde fan çalıştırma, serinletme ve pencere açma uygulaması oranları sırasıyla %17.0, %45.0 ve %38.0 olarak tespit edilmiştir. İneklere ve buzağılara septisemi aşısı/serumu yapılma oranı sırasıyla %15.0 ve %71.0 oranında olmuştur. İnekleri doğuma iki ay kala kuruya ayıran işletme oranı %80.0 olarak belirlenmiştir. İşletmelerde hayvan refahı açısından olumsuz olarak değerlendirilen faktörlerden; ahırların kaygan zemine sahip olması %35.0, ahıra girildiğinde gözlerin yanması %22.0, havalandırma yetersizliği %38.0, yetersiz pencere %21.0, hasta ve doğum bölmesi yokluğu eşit olarak %80.0, ahır konumunun ev altı olması %36.0 oranında olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak yetiştiricilerin hayvan refahı konusunda farkındalıklarının oluştuğu, fakat bu farkındalığın pratiğe de yansıması gerektiği sonucuna varılmıştır. Konu ile ilgili daha çok gözleme dayalı çalışmaların yapılmasına ihtiyaç vardır.
Keywords : Hayvansal üretim, Büyükbaş, Hayvan refahı, Tarım işletmesi