Necati Cumalı’nin şiirleri üzerine bir inceleme

Authors : Gülten Bulduker

Pages : 872-883

Doi:10.30783/nevsosbilen.1466557

View : 132 | Download : 122

Publication Date : 2024-06-25

Article Type : Research Paper

Abstract :Florina’da doğan Necati Cumalı, (1921-2001), Cumhuriyet devrinde yetişen ve edebiyatın roman hikâye, oyun, deneme gibi çeşitli türlerinde eserler veren bir sanatçıdır. Lozan Anlaşması’ndan sonra Batı Trakya Türkleri, Anadolu Rumları ile mübadele edilince 1924’te ailesiyle birlikte İzmir’in Urla ilçesine iskân edilir. Şiirde arayışın sürdüğü 1940’lı yıllarda Garipçiler’le aynı sanat ortamını ve sanat anlayışını paylaşır, ama şiirlerine kendine özgü bir duyarlılık katmakla onlardan ayrılır. Kendi yaşantısıyla, gözlemleriyle ördüğü şiirinin dokusunu aşk, ölüm, yalnızlık, geçmişe özlem, yaşama sevinci, tabiat, memleket, yabancılaşama gibi çeşitli temalarla zenginleştirir. Onda şairliğinin ilk yıllarında beliren felsefî bir içe bakış, beraberinde siyasî eğilimlerin de eklenmesiyle yer yer toplumcu gerçekçi çizgiye kayar. Bununla birlikte Cumalı’nın şiirlerinde içeriğin zenginliğine nazaran, dış yapı, genel olarak zayıftır. Şair, çeşitli türde birçok eser üretirken şiire tam manasıyla odaklanamamıştır. Dolayısıyla geride zamana tutunacak estetik gücü yüksek bir şiir bırakamaz. Bu çalışmanın amacı, en iyi şairlerden bile zamana tutunan çok az şiir kaldığı gerçeğinden hareketle Cumalı’nın şair kimliğini belirlemektir.
Keywords : Necati Cumalı, Şiir, Şair, Aşk, Ölüm