Fârâbî ve İbn Sînâ`da Tanrı`nın Tekliği

Authors : Mahmut Yıldız

Pages : 398-408

Doi:10.56574/nohusosbil.1594147

View : 66 | Download : 59

Publication Date : 2024-12-28

Article Type : Research Paper

Abstract :Tanrı’nın bir ve tek olduğu düşüncesi felsefede monoteizm olarak ifade edilir ve politeist sistemlerin karşısında yer alır. Teist geleneklerde Tanrı’nın eşinin ve benzerinin olmadığı anlamına gelen teklik/birlik Tanrı’nın temel sıfatlarından kabul edilir. İslam kültüründe Tanrı’nın tekliği tevhid kavramıyla ifade edilir ve Tanrı’nın birliğine/tekliğine büyük bir önem verilir. Çok tanrılı inançlar ve putperestlik şiddetle kınanarak Tanrı’nın bir olduğu ispatlanmaya çalışılır. Bu çalışmada İslam kültürü içerisinde önde gelen filozoflardan Fârâbî ve İbn Sînâ’nın Tanrı’nın tekliğine dair görüşleri incelenmektedir. Bu iki filozof tekliği daha geniş bir bir mefhum olan Tanrı’nın birliğinin yönlerinden saymaktadır. Teklik Tanrı’nın sayıca bir olması, kendi mertebesinde eşi, benzeri, dengi ve zıddı olmamasıdır. Birliğin diğer yönleri olan basitlik; Tanrı’nın zatının çeşitli parçalardan oluşmadığını, tamlık ise; Tanrı’nın zatının hiçbir bakımdan eksik olmayıp her bakımdan yetkin olduğunu ifade etmektedir. Çalışmamızda Tanrı’nın birliğinin diğer yönlerine temas edildikten sonra birliğin ilk yönü olan tekliğin üzerinde durulmaktadır. Bu kapsamda Fârâbî ve İbn Sînâ’nın Tanrı’nın tek olduğunu nasıl temellendirdikleri ve bu meselede ileri sürdükleri deliller incelenmektedir.
Keywords : İslam felsefesi, İbn Sînâ, Tanrı’nın birliği, Tanrı’nın tekliği, Teoloji, Fârâbî