“Mübhemâtü’l-Kur’ân” ve İmâmiyye Şiası

Authors : Mustafa ÖZTÜRK

Pages : 437-455

Doi:10.17120/omuifd.21137

View : 16 | Download : 15

Publication Date : 2001-04-01

Article Type : Research Paper

Abstract :“Mübhemâtü’l-Kur’ân”, klasik tefsir usûlünde Kur’an’da kapalı bırakılan, diğer bir deyişle açıkça anlaşılmayan bazı kelimeleri konu edinen bir ilim dalı şeklinde tarif edilmiştir. Kur’an’daki mübhem ifadelerin anlamlarını belirlemeye yönelik gayretlerin tarihini sahabe ve tâbiîn dönemine kadar uzanmakla birlikte, bu konuda ilk eser veren kişi, hicrî VI. yüzyıl alimlerinden Süheylî insert ignore into journalissuearticles values(ö. 581/1185);’dir. Kur’an’ın vahyedildiği kültürel ortama ilişkin bazı tarihsel materyaller sunmasının dışında büyük ölçüde önemsiz ayrıntıların tespitine dayalı olan bu ilim dalı, İslâm tarihinde değişik fırkalar tarafından istismar edilmiştir. Bu fırkaların başında ise, İmâmiyye Şiası gelmektedir. Kuşkusuz bunun arka planında da, imamet doktrinine meşruiyet zemini oluşturma gayreti yatmaktadır. Şia’ın bu konuda en sık başvurduğu Kur’ânî veriler ise, değişik anlamlar yüklemeye müsait olan mübhem kelimeler olmuştur.
Keywords :