Kant’ın Ruhun Ölümsüzlüğüne İlişkin Görüşlere Yönelik Eleştirileri ve Phaidon Diyaloğundan Hareketle Platon’un Bu Eleştirelere Verebileceği Olası Cevaplar

Authors : Ahmet UGURLU

Pages : 2729-2756

Doi:10.26466/opus.586864

View : 15 | Download : 17

Publication Date : 2019-09-30

Article Type : Review Paper

Abstract :Kant’ın, kendisinden sonraki düşüncede eskisine nazaran önemli bir değişimi gerçekleştirdiği söylenebilir. Bu değişimin kaynağında Kant’ın, klasik metafiziğin ruhun varlığının ortaya konulabileceği ve ruh üzerinden insani tecrübenin açıklanabileceği yaklaşımını eleştirmesi, ruhun bir töz olarak varlığı iddia edilmeden de insan tecrübesinin açıklanabileceği ve bilimlerin temellendirilebileceğini savunmasının var olduğunu söylemek mümkündür. Ona göre duyusal tecrübenin kuruluşundan bahsedilebilmesi için düşünülürlerin insert ignore into journalissuearticles values(Noeta); varlığını savunmaya gerek yoktur. Oysa Platon’a göre duyusal dünyanın açıklanması için düşünülürlerin varlığından hareket edilmesi gerekir. Bu nedenle de Platon, düşünürleri var kabul ederek ruhun varlığına ve ölümsüzlüğüne de delil olarak göstermeye çalışır.Platon ruhun ölümsüzlüğünü savunmak için Phaidon adlı eserinde birçok kanıt ileri sürmektedir. Kant’ın ampirik nesnenin kuruluşuna dair yaklaşımı dikkate alındığında Phaidon’da ruhun ölümsüzlüğü ilgili var olan kanıtlar ne şekilde ele alınabilir? Ya da Phaidon adlı eserde ortaya konulan delilleri Kant’ın eleştirilerine bir cevap olarak görmek mümkün müdür? Phaidon’daki Kebes adlı şahsın ruhun ölümsüzlüğüne yönelik itirazlarının Kant’ın ruhu bir töz olarak kabul etmeye yönelik eleştirilerini anımsattığı söylenebilir mi? Bu çalışmada Platon’un Kebes’e cevapları Kant’ın eleştirileri dikkate alınarak tartışılmaktadır
Keywords : Kant, Platon, Phaidon, Ruh, Kebes