Can Yücel’s implicit translation strategies on Shakespeare: Rewriting possibilities for Hamlet and A Midsummer Night’s Dream

Authors : Yeşim Deniz ÇINAR

Pages : 15-24

Doi:10.29000/rumelide.504249

View : 14 | Download : 5

Publication Date : 2018-12-30

Article Type : Research Paper

Abstract :Günümüz dünyasında, çeviri ve yeniden yazma birbirinden farklı edimler kabul edilseler de, çeviri edebiyatı tanımlamak için çerçeve terimler olarak kullanılırlar.Çeviri terimi,  ‘sadakat’ kavramını akla getirirken,yeniden yazma genellikle kaynak metne yapılan ‘değişiklikleri’ ifade etmek için kullanılır.Bu bağlamda ‘ yeniden yazma’  kaynak metinle karşılaştırıldığında ‘ görece az değerli’ kabul edilmektedir.Bu geleneksel görüşe karşı çıkan kuramcılardan Gideon Toury,Kaisa Koskinen ve Rosemary Arojo, metinlerin birbirleriyle bir çok şekilde bağlantılı olduğunu öne sürerek,çeviri ve yazınsal üretim sürecinin dinamikliği nedeniyle ‘yeniden yazma’ kavramının dikkatlice ele alınması gerektiğini belirtmektedirler.Türk edebi dizgesinde, Can Yücel’in William Shakespeare’in soneleri ve üç oyun çevirisi, Hamlet, Bahar Noktası ve Fırtına geçmişte ‘serbest çeviri’ olarak değerlendirilmiştir.Can Yücel ise yapıtlarının ‘çeviri olmadığını’ iddia eden yapıcı olmayan eleştirilere cevap olarak kendini ‘Türkçe Söyleyen’ olarak adlandırmıştır.Günümüzde ise bu tartışmaların sonu gelmek üzeredir çünkü çeviri kuramları artık ‘yeniden yazma’ kavramını tarihin başlangıcından beri üretilmiş metinleri tanımlamak için kullanmaktadır.Bu bağlamda, ‘metne sadakat’ bu çerçeve terimler gibi sorgulanabilir bir paradigma haline gelmiştir.Çağdaş çeviri kuramlarına  göre, edebi metinleri birbirlerinden farklı kılan saygı duyulması gereken çevirmen seçimleridir.
Keywords : Yeniden yazma, sadakat, dinamik etki, imge