Mysticism and Rational Inquiry in the School of Ibn ʿArabī

Authors : Mohammed RUSTOM

Pages : 172-182

Doi:10.32739/ustad.2022.2.35

View : 14 | Download : 7

Publication Date : 2022-12-14

Article Type : Research Paper

Abstract :Ünlü Endülüslü sûfî İbn ‘Arabî’nin insert ignore into journalissuearticles values(ö. 638/1240); önde gelen bazı takipçilerinin felsefe disiplininde derin bilgi sahibi oldukları gerçeğine rağmen Ekberî gelenek, Batı akademisinde genellikle, terimin olağan anlamında, bir felsefî ekol olarak görülmez. Bunun nedeni İbn ‘Arabî takipçilerinin, felsefenin esas problemlerini, tasavvufî ve dînî sembolizm insert ignore into journalissuearticles values(ki burada hepsi olumlu anlamda anlaşılmaktadır); aracılığıyla ele alma eğiliminde olmalarıdır. Dolayısıyla bu makalede, bütünleşik bir felsefî görünüm olarak İbn ‘Arabî ekolünün öğretilerini uygun bir biçimde ortaya koyabilmek için, ekolün mensuplarının sembolik formüllere yaptıkları vurgunun, büyük oranda, iyi bilinen rasyonel kavramları daha kolay anlaşılabilir ve somut bir dille anlatma amacından kaynaklandığını ileri süreceğim. Elbette bu, dînî sembolizm veya tasavvufun, felsefeyi, filozof olmayanlara erişilebilir kılmak için kullanıldığına yönelik basite indirgenmiş görüşü tasdik etmek anlamına gelmemektedir. Aslında, İbn ‘Arabî ve takipçileri, hem tasavvuf hem de felsefeyle ilişki kurarak, felsefî dilin kendisinin de pek çok yönden dînî veya tasavvufî hakîkatlerin sembolik bir temsili olduğunu ileri sürer. Bununla beraber onların bakış açıları genellikle bir çeşit felsefî tasavvuf olarak nitelendirilir ki bu, bir açıdan, aklî sorgulama ve tasavvufun aynı madalyonun iki farklı yüzü olduğu görüşünden beslenen, felsefe ve tasavvufun eşsiz birlikteliğinden doğan belirli bir teknik dil oluşturmaktadır.
Keywords : İbn Arabî, Ekberî gelenek, tasavvufî, Ibn ʿArabī, Western scholarship, symbolism