AN INTERTEXTUAL APPROACH TO COETZEE’S FOE AND KULİN’S HANDAN

Authors : Yusuf Ziyaettin TURAN

Pages : 209-219

Doi:10.37999/udekad.916178

View : 14 | Download : 9

Publication Date : 2021-12-31

Article Type : Research Paper

Abstract :Metinlerarasılığın geçmişi antik zamana kadar uzansa da, resmi olarak terim ilk defa Bulgar-Fransız edebiyat eleştirmeni Julia Kristeva tarafından 1967 yılında kullanılmıştır. Metinlerarasılık bir postmodern edebi terim olup eşsiz ve bağımsız bir metnin olamayacağını iddia eder. Her bir metin başka bir metne özellikle anıştırma, alıntı, plejirizm, pastiş ve parodi gibi yollarla bir şekilde metinlerarası olarak bağlantılıdır. Bu çalışmada üç edebi eleştirmen olarak Gerard Genette, Kubilay Aktulum ve Gonca Alpaslan’ın metodolojik olarak geliştirmiş oldukları metinlerarasılık yaklaşımlarından faydalanılmaktadır. Buna bağlı olarak J.M. Coetzee’nin Foe ve Ayşe Kulin’nin Handan romanları, onlara ilham olan eserlerle metinlerarası ilişkileri yönünden ele alınmaktadır. Coetzee’nin Foe’su Daniel Defoe’nun Robinson Crusoe’nun anıştırmalı ve endirekt metinlerarası formu olduğu ortaya konurken, Kulin’nin Handan’ı ve Halide Edib Adıvar’ın Handan’ı arasında direkt ve açık bir metinlerarası ilişki olduğu tespit edilmiştir. Son olarak, postmodern metinlerarasılık yoluyla hem Coetzee’nin Foe’su hem de Kulin’in Handan’ı, Defoe’nun Robinson Crusoe’unu ve Adıvar’ın Handan’ını yeniden gündeme getirmekle birlikte onların varlıksal temellerini sorgulamaktadırlar.
Keywords : Metinlerarasılık, Handan, Foe, J M Coetzee, Ayşe Kulin