- Selcuk Dental Journal
- Volume:11 Issue:3
- Diş Hekimlerinin Temporomandibular Bozukluklara Yaklaşımı ve Fizyoterapi Hakkındaki Farkındalıkları:...
Diş Hekimlerinin Temporomandibular Bozukluklara Yaklaşımı ve Fizyoterapi Hakkındaki Farkındalıkları: Adana İli Örneği
Authors : Nazlı Aydın, Emir İbrahim Işık
Pages : 287-292
Doi:10.15311/selcukdentj.1510821
View : 36 | Download : 42
Publication Date : 2024-12-23
Article Type : Research Paper
Abstract :Amaç: Bu çalışmanın amacı, Adana’daki diş hekimlerinin Temporomandibular bozukluklara (TMB) olan yaklaşımını ve TMB’nin konservatif tedavisinde önemli bir yaklaşım olan fizyoterapi hakkındaki farkındalıklarını kesitsel olarak değerlendirmektir. Gereç ve Yöntemler: Araştırmanın evrenini 2024 yılı içerisinde Adana ilinde görev yapmakta olan 1072 diş hekimi oluşturmaktadır. Araştırmada çevrimiçi anket formu veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Anketin içeriğinde demografik ve iş deneyimi, hasta popülasyonu ve yönlendirmeleri ile ilgili sorular, fizyoterapinin rolü ile ilgili bilgilendirici bir poster ve sonrasında bununla ilgili sorular yer almaktadır. Veriler, istatistiksel olarak Ki-kare, Kolmogorov-Smirnov ve Mann Whitney U testleri kullanılarak p<0.05 anlamlılık düzeyinde değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışma örneklemini gönüllü olarak katılan 147 diş hekimi oluşturmuştur. Bu diş hekimleri, hastalarının % 34.2±24.2’sinin TMB semptomları gösterdiğini ve bunların % 63.9’unun kronik safhada olduğunu bildirmiştir. Diş hekimlerinin %47.6’sı daha çok bruksizmi değerlendirdiğini ya da tedavi ettiğini, % 77.1’i TMB hastalarını çene cerrahına yönlendirdiklerini, % 22.9’u ise fizyoterapiye yönlendirdiklerini bildirmiştir. Bu hastaların tedavisinde okluzal splint/koruyucu kullanım oranı TMB kursu alan diş hekimlerinde daha yüksek olduğu tespit edilmiştir (p<0.05). Kurs alan diş hekimlerinin hastaları çene cerrahına yönlendirme oranları daha düşük bulunmuştur (p<0.05). Diş hekimlerinin % 42.9’u fizyoterapinin faydalarını bilmediğini, % 72.1’i ise bu çalışmadan sonra gerektiğinde fizyoterapiye gönderme olasılığının daha yüksek olduğunu bildirmiştir. Sonuç: Bu çalışma Adana’daki diş hekimlerinin klinikte daha çok bruksizmle ilişkili kronik TMB’lerle karşılaştıklarını, TMB tedavisinde daha çok okluzal splint/koruyucuları tercih ettiklerini ve farkındalık eksikliğinden dolayı fizyoterapi gibi konservatif birinci basamak tedavi uygulamaları yerine bu hastaları çene cerrahlarına yönlendirdiklerini göstermiştir.Keywords : Diş hekimi, Farkındalık, Fizyoterapi, Temporomandibular bozukluk