MELİH CEVDET ANDAY’IN ŞİİRLERİNDE KULLANILAN DOĞA UNSURLARI

Authors : Nazan ÇİFTÇİ TOMBAL

Pages : 145-165

Doi:10.33404/anasay.868312

View : 17 | Download : 9

Publication Date : 2021-02-25

Article Type : Research Paper

Abstract :Melih Cevdet Anday; Orhan Veli Kanık ve Oktay Rifat Horozcu ile birlikte 1941 yılında Garip akımını başlatmış ve Cumhuriyet dönemi Türk edebiyatının önemli şairlerinden biri olmuştur. 1936 yılında Varlık dergisinde yayımlanan “Ukde” şiirinden 1995’te yayımlanan son şiir kitabı “Yağmurun Altında”ya kadar yaklaşık 60 sene boyunca üretken bir şekilde şiirlerini yazmıştır. İlk eserlerinde Garip hareketi etkisiyle her türlü konuda uyak ve ölçü kaygısı olmadan şiirlerini yazmış, daha sonraysa toplumsal konulara şiirlerinde yer vermiştir. Şair, özellikle 1960’tan sonra mitolojik ögelere ve felsefi düşünceye yönelmiştir. Melih Cevdet Anday’ın tüm bu şiir hayatı boyunca duygu ve düşüncelerini ifade ederken doğadan faydalandığı ve doğayı sevdiği görülür. Şair; sanatı doğadan bağımsız düşünmezken kişisel duygularını, düşüncelerini, ruh halini doğa betimlemeleriyle sunar ve insan ile doğayı özdeşleştirir. Bu çalışmanın amacı; Melih Cevdet Anday’ın doğa unsurlarını şiirlerinde nasıl kullandığı araştırmaktır. Sanatçının doğayı nasıl algıladığı, doğa tasvirlerini nasıl yaptığı, insan-doğa ilişkisine olan bakış açısı, doğanın duygu ve düşünceleriyle olan özdeşimi 60 sene boyunca yazmış olduğu bazı şiirlerinden hareketle kronolojik olarak incelenmiştir.
Keywords : melih cevdet anday, şiir, doğa