TÜRKİYE TÜRKÇESİNDE ZARF TAMLAMASI/ Adverbial Complements in Turkey Turkish

Authors : Yusuf TEPELİ

Pages : 0-0

View : 16 | Download : 1

Publication Date : 2013-01-27

Article Type : Research Paper

Abstract :Dizimsel yapıda kelimelerin yüklemle ilişkisiyle cümleler, birbiriyle ilişkisiyle de kelime  grupları ortaya çıkar. Cümleler yargı bildirirken, kelime grupları yargı bildirmez. Türkçe, cümleye  göre kelime grupları bakımından daha fazla çeşitlilik gösterir. Buna rağmen söz dizimi öğretiminde  kelime gruplarına cümle incelemesi kadar yer verilmemekte, dolayısıyla cümlenin ögeleri bulunurken  kolayca kelime grubunun bir parçası cümlenin ögesi yapılabilmektedir. Ayrıca, ilköğretim ve  ortaöğretimde genelde, kelime gruplarından tamlayan tamlanan ilişkisi şeklinde kurulan isim  tamlaması ve sıfat tamlamasından geniş bir şekilde bahsedilmekte, diğer kelime gruplarına ise ya  çok az yer verilmekte ya da hiç yer verilmemektedir. Bu çalışmada ilköğretim, ortaöğretim müfredatlarında ve dil bilgisi kitaplarında adı dahi geçmeyen,  bazı dilbilimciler tarafından sıfat tamlaması olarak değerlendirilen, bazı dilbilimciler tarafından  da belirteç öbeği adı verilen ancak sınırlı sayıdaki çalışmada zarf tamlaması olarak adlandırılan  kelime grupları üzerinde duruldu. Zarflar sıfatı ve zarfı pekiştiren, kuvvetlendiren,  derecelendiren; fiilleri ise durum, zaman, yer, soru ve sayı bakımından belirten kelimelerdir. İşte  zarf+sıfat, zarf+zarf yapılı kelime grupları zarf tamlaması olarak adlandırıldı ve mevcut dil  bilgisi eserleri de taranarak zarf, zarf tümleci ve bu türden yapıların genel bir değerlendirmesi  yapıldı. Sonuç olarak bu türden yapılar sıfat tamlamasından ayrılarak zarf tamlaması adıyla dil bilgisi  kitaplarında yer verilmesi hem kelime çeşidi olarak  zarfın  öğretilmesinde  hem  de  cümlelerin  ögelerine  doğru  ayrılmasında  yarar sağlayacaktır. Within the syntactical structure the relation between words and predicates forms sentences and the  relation between words themselves forms name groups. Sentences express statements whereas word  groups don’t. Turkish bears a larger variety of word groups rather than of sentences. Nevertheless  sentence analysis receives much more attention than word group analysis in syntax teaching, and as  a result, a part of the word group can be misidentified as an element of a sentence. Besides,  generally in primary and secondary education, adjective complements and noun complements that are  derived from the word groups’ interrelation  as the modified or the modifier are taught more  extensively than other word groups. This study dwells on adverbial complements, which some linguists see as adjective complements and  others define as indicative groups insert ignore into journalissuearticles values(belirteç öbeği); and which are not mentioned about in grammar  books and in the curricula of primary and secondary education. Adverbs are words that intensify and   categorize adjectives and adverbs and modify the sense of a verb or their number. Adverb +  adjective, adverb + adverb structured word groups are defined as adverbial complements and  available grammar books were scanned and examined according to their approach towards adverbs,  adverbial complements and similar structures. By defining such structures as adverbial complements and including them into grammar books will  result in their distinction from adjective complements, an addition to word variety in Turkish, and  also an easiness in the correct defining of the elements of a sentence.
Keywords :